یک سوم آیات قرآن ناظر بر علم هستند

به گزارش پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه به نقل از ایکنا، حجت‌الاسلام و المسلمین محمدعلی رضایی‌اصفهانی استاد حوزه و دانشگاه در نشست «نظریه‌پردازی علمی قرآن» جمعه ۱۱ خرداد، در نمایشگاه بین‌المللی قرآن، سخنرانی کرد.

رضایی‌اصفهانی در آغاز سخنانش گفت: یکی از بحث‌های مطرح در زمان ما ایده‌گیری و ایده‌پردازی از قرآن است و این می‌تواند در حوزه علوم انسانی و تجربی باشد.

وی افزود: آیات علمی قرآن به ۴ دسته تقسیم می‌شوند. دو هزار آیه قرآن بحث علمی در خصوص آسمان، دریا، کوه، تربیت، اقتصاد، سیاست و … دارد و یک سوم قرآن در خصوص مباحث علمی است. هرچند قرآن کتاب علم نیست اما در راستای خداشناسی آیات زیادی مطرح کرده است.

وی تصریح کرد: برخی از آیات قرآن در حد اشارات علمی است برای مثال دعوت خداوند برای سیر در زمین در خصوص دعوت به تفکر در موضوع بدون نکته علمی است. این دسته زمینه کنجکاوی بشر را ایجاد می‌کند برای مثال بیش از ۳۰۰ آیه قرآن در خصوص نجوم زمینه‌ساز رشد علم نجوم در تمدن اسلامی شده است.

رضایی‌اصفهانی با بیان اینکه دسته دوم آیات در خصوص شگفتی‌های علمی است، گفت: این آیات اعجاز علمی به حساب نمی‌آیند، برای مثال برخیز از آیات خبر از سنت‌های الهی می‌‌دهد. مثال دیگر آن است که قرآن در قرن هفتم میلادی سخن از حرکت زمین به میان آورد، این سخن را ارشمیدس بیان کرده بود اما مورد توجه قرار نداشت.

وی تصریح کرد: دسته سوم از آیات علمی قرآن در خصوص اعجاز‌های علمی است. اعجازهای علمی گزاره‌های علمی است که کسی بیان نکرده است اما بعدا کشف شده است. در موضوع علوم طبیعی بیان زوجیت عام موجودات یکی از مثال‌های این دسته‌ هستند. در علم انسانی خیر از پیروزی روم بر ایرانیان از این دسته است و در همین راستان می‌توان قائل به اعجاز، تاریخی، تربیتی و اعجاز اقتصادی در قرآن شد.

این استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: بخش‌ چهارم از این دسته آیات نظریه‌پردازی‌های علمی قرآن است. مراد از نظریه‌پردازی یعنی خبر دادن قرآن از حقایق علمی قبل از تایید آن در علوم، که گاهی موجب توسعه یا تضییق حوزه‌ها و ابعاد علم می‌شود. برای مثال قرآن در آیه ۲۳ سوره شورا وجود موجودات زنده در آسمان را بیان کرده است این مسئله هنوز کشف نشده و می‌تواند محل کشف شود و مشابه این مسئله را در خصوص هفت آسمان در آیه ۱۲ سوره طلاق، تسخیر ستارگان در آیه ۳۳ سوره ابراهیم، سخن گفتن مورچه با همدیگر و با انسان در آیه ۲۲ نمل و سخن گفتن هدهد با انسان در آیه ۲۲ سوره نمل داریم.

در مورد آخر می‌توان فهمید که هدهد می‌توانست مفاهیم را دریابد و این نکته مهمی است زیرا هدهد می‌تواند با انسانی مانند حضرت سلیمان(ع) سخن بگوید و با مفهم را بداند. اینجا بحث از اعجاز سخن نمی‌گوید و علاوه بر آن در آیات قبل همین سوره فرموده است که سلیمان از داود پادشاهی را به ارث گرفت و سخن گفتن حضرت سلیمان با حیوانات را آموخت، از این رو می‌توان دریافت که حیوانات می‌توانند با انسان سخن بگویند و مفاهیم را دریابند.

رضایی‌اصفهانی افزود: در ادامه این سوره قرآن می‌گوید در کسر ثانیه مانند تخت بالقیس را از یمن به فلسطین می‌آورند و این را به عنوان معجزه مطرح نمی‌کند بلکه آن را محصول دانش عنوان می‌کند و این نیز یکی از نمونه‌های نظریه‌پردازی حوزه علوم طبیعی است.

وی در پایان گفت: بیابیم قرآن را این عینک بازخوانی کنیم. ما نمی‌خواهیم بگوییم همه علوم با جزئیاتش در قرآن وجود دارد و هر علمی باید کار خود را بکند اما قرآن در این آیات فضاهای جدید باز کرده و ما می‌توانیم پژ‌هش‌هایی را در این زمینه انجام دهیم.

انتهاب پیام/