به گزارش خبرنگار پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه، حجت الاسلام والمسلمین دکتر محسن الویری، استاد دانشگاه باقرالعلوم(ع) و از دوستان مرحوم حجت الاسلام والمسلمین دکتر محمدنقی نظرپور در یادداشتی به ابعاد علمی و شخصیتی وی پرداخته است:
حجت الاسلام دکتر محمدنقی نظرپور عضو هیأت علمی و معاون پژوهشی دانشگاه مفید و عضو شورای فقهی بانک مرکزی پس از زیارت مضجع مطهر امام رضا علیه السلام و در مسیر حرکت به سوی نجف و به دنبال سانحه واژگونی اتوبوس حامل مسافران به سرزمین جاودانگی رخت برکشید. روح و رضوان الهی بر او باد.
پیشینه آشنایی حقیر با این دانشیمرد اخلاقورز به سالهای ۶۰ و ۶۱ شمسی برمیگردد. در آن نخستین سالهای خوشخاطره و عطرآگین پیروزی انقلاب اسلامی، توفیق آشنایی با جمعی زبده و از هر حیث نخبه از دانش آموزان و دانش آموختگان دبیرستانهای شهر آمل از جمله مرحوم نظرپور در شاخه دانشآموزی حزب جمهوری اسلامی دست داد. اینک تمامی آنها نامبردار هستند و شاید خوش نداشته باشند که نام آنها برده شود. بین آن آشنایی به یاد ماندنی تا دیدار دوباره دکتر نظرپور پس از کوچیدن به قم فاصلهای دراز بیش از بیست و پنج سال افتاد، اما ایشان در این مدت هیچ از خُلق آرام و فروتنی مثالزدنی و ادب و انصاف فاصله نگرفته بود. در دهه اخیر نیز هرچند به دلیل تفاوت زمینههای خدمت، آمد و شدی مستمر با هم نداشتیم اما به دلیل یکسان بودن دغدغهها همواره احساس تعلق خاطر و احترام قلبی عمیق به ایشان داشتم.
رحلت این دوست قدیم که اینک در جوار خدای رحیم است بار دیگر درسهای به سرعت فراموش شونده این گونه رویدادها را یادآوری میکند. حسن بن ابی الحسن دیلمی ـ از عالمان شیعی قرن هشتم هجری ـ باب دوازدهم کتاب گرانسنگ "ارشاد القلوب الی الصواب المنجی من عمل به من ألیم العقاب" را به "ذکر الموت و مواعظه" ویژه ساخته و آن را اینگونه آغازیده است: إنه من جعل الموت نصب عینیه زهده فی الدنیا و هون علیه المصائب و رغبه فی فعل الخیر و حثه على التوبه و قیده عن الفتک و قطعه عن بسط الأمل فی الدنیا و قل أن یعود یفرح قلبه بشیء من الدنیا و ما أنعم الله تعالى على عبد بنعمه أعظم من أن یجعل ذکر الدار الآخره نصب عینیه: همانا هر که مرگ را پیش چشم خود نهد، این کار وابستگی او را به دنیا از بین خواهد برد و دشواریها را بر او آسان خواهد کرد و او را به انجام نیکی ها و روی برگرداندان از بدی ها و بازگشت به خدا برخواهد انگیخت و از کششهای نفسانی بازخواهد داشت و نیز او را از گستراندن آرزو در دنیا خواهد گسست و کم اتفاق میافتد که دل او (عادت کند که) به اندکی از دنیا خوشحال شود و خداوند به هیچ بندهای نعمتی بزرگتر از این نداده است که یاد سرای آخرت در برابر دیدگان او باشد.
بار دیگر در این شب نزول رحمت خدا که در چشمهای تشنه برق امید جهید، بارش رحمت و آمرزش حضرت حق را بر روح مرحوم نظرپور و همنشینی وی با اولیاء برگزیدهاش را مسألت دارم.