حشر مردگان در قیامت همانند رویش مجدد طبیعت است

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه، جهان هستی، آینه جلال و جمال خداست، بهار نیز یکی از باشکوه ‌ترین جلوه‌های خدا در جهان هستی است که می‌توان با تماشای آن، راهی به سوی خدا یافت و جمال پروردگار را به تماشا نشست. طبیعت بهاری‌، از زمین مرده، چمن‌ زار می‌آفریند و از چوب ‌های‌ خشکیده‌ درختان سرسبز و پرمیوه می‌ سازد. چنین رویداد عظیمی را می توان شکل کوچکی‌ از قیامت دانست. نمونه‌ای‌ که نه تنها یک بار در طول زندگی‌ آن را می ‌بینیم، بلکه هر ساله آن را تجربه می ‌کنیم و این گردش طبیعی‌ فصل‌ها را بارها و بارها نظاره می کنیم.

اکنون که با ورود به سال جدید، بهار دیگری را به جشن نشسته ایم، به ارتباط این حیات دوباره با معاد و قیامت و آیه های قرآن که به این موضوع اشاره کرده اند، می پردازیم.  

حجت الاسلام والمسلمین سعید بهمنی عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی درباره ارتباط بهار و معاد گفت: در قرآن و آموزه های الهی برخی از اشیاء به مثابه نشانه آخرت بیان شده اند که یکی از آنها فصل بهار و رویش مجدد موجودات است. همان طور که به خواب رفتن و بیدار شدن هم نشانه ای از مردن و زنده شدن است.

بهمنی بیان کرد: خداوند در این آموزه ها سنت هایی که در این دنیا جریان دارند و تحول و دگرگونی را سبب می شوند، نشانه ای برای ذکر آخرت گرفته است تا بیان کند احیاء و امات امکان پذیر است. همان گونه که گیاهان پژمرده می شوند و از بین می روند و سپس دوباره با بذر کوچکی درختان تناور شکل می گیرند، می توانند منشا ذکر و برهانی برای آخرت باشند.

بهمنی اضافه کرد: همان طور که ما برای هر محیط و دگرگونی که در پیش داریم خود را آماده می کنیم تا وضعیت مناسب تری داشته باشیم، بالطبع برای آخرت که آن را در پیش داریم باید آماده شویم.

وی با اشاره به فواید ذکر و یادآوری آخرت و معاد گفت: ذکر آخرت برای انسان دارای خواص نفیس و مفیدی است و از جمله آنها این است که خداوند برای بعضی از انبیاء می فرماید: «إِنَّا أَخْلَصْنَاهُمْ بِخَالِصَهٍ ذِکْرَى الدَّارِ. ما آنها را خاص کردیم با خالص کردنی.» این خالص کننده یادآوری آخرت است. یکی از آثار یادآوری دنیای آخرت که در پیش داریم که سبب خلوص نفس می شود.

همان گونه که گیاهان پژمرده می شوند و از بین می روند و سپس دوباره با بذر کوچکی درختان تناور شکل می گیرند، می توانند منشا ذکر و برهانی برای آخرت باشند

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تصریح کرد: نفس که خالص شود و نیات انسان که ناب می شوند انسان از کارهای پست و رذیلانه آشکار و نهان دوری می کند. در روایات آمده اگر پرده ها برداشته شود شخصی که اخلاص در عمل ندارد از هر عمل غیرمخلصانه سرباز می زند.

بهمنی افزود: خیلی از اعمالی که ما انجام می دهیم، شایسته شخصیت انسانی و الهی ما نیست اما اگر با قطب نمای آخرت نما خود را تنظیم کنیم و از بسیاری از تفکرات و اعمال سرباز بزنیم، نفس ما پرهیز می کند که رفتاری ناخالص انجام دهد.

وی با اشاره به آیات متعدد در قرآن درباره رویش مجدد گیاهان و شباهت آنها با معاد و آخرت، گفت: این آیات اشاره می کنند که زمین بعد از موت دوباره احیاء می شود.

بهاری که ما را شادمان کند اما از خدا غافل کند در منطق قرآن نیست

حجت الاسلام والمسلمین سیدعلی اکبر حسینی عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی هم با اشاره به اینکه قرآن تاکید دارد که قیامت و قیامت باوری مهم ترین عامل در تربیت اخلاقی انسان هاست، گفت: انسان لذت ها و نفسانیات را در درون خود دارد و تنها عامل موثر که او را به هدایت نزدیک می کند، عنصر قیامت است. مفاهیمی که قرآن درباره قیامت بیان می کند عمدتا انگیزشی هستند تا افراد از درون دگرگون شوند.

حسینی اظهار کرد: خداوند برای تبیین قیامت از مباحث علمی استفاده نمی کند. مثلا در بخشی از آیات قرآن نسبتی میان بهار و قیامت بیان شده است. در قرآن قالب آیه هایی که به بهار پرداخته و زیبایی های آن را بیان کرده به رغم دارا بودن زیبایی اما به خوبی تبیین نشده اند.

وی اضافه کرد: قرآن اگراز بهار صحبت می کند، صرفا احساس انسان را درگیر نمی کند بلکه به این دلیل که رسالت او هدایت انسان است از تمام مباحث زیبایی شناختی که از بهار بیان می کند، به دنبال پیوند دادن انسان با خداست.

حسینی ادامه داد: قرآن دارای «قول فصل است» یعنی آیه های آن قاطع و تمام کننده و کتاب هدایت است و برای این هدف تمام استعدادهای بشر را لحاظ کرده است. قرآن صرفا از تمام استعدادهای جهان هستی برای هدایت انسان استفاده می کند. اگر از قرآن بخواهیم موثرترین عامل تربیت اخلاقی را بیان کند به طور قطع بر قیامت اشاره می کند. شاید به همین دلیل نزدیک به ۱۵۰۰ آیه از قرآن به قیامت و حوادث و رخدادهای آن اشاره دارد و این نسبت نشانه اهمیت و تاثیر هدف قرآن دارد.

بهاری که ما را شادمان کند اما از خدا غافل کند در منطق قرآن نیست بلکه بهاری که دارای زیبایی است و جان های ما را شاداب می کند، نشانه ای از قیامت است

این عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با اشاره به آیه ای از قرآن گفت: خداوند در سوره فاطر آیه ۹ می فرماید: «وَاللَّهُ الَّذِی أَرْسَلَ الرِّیَاحَ فَتُثِیرُ سَحَابًا فَسُقْنَاهُ إِلَىٰ بَلَدٍ مَیِّتٍ فَأَحْیَیْنَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ کَذَٰلِکَ النُّشُورُ. خداست آن که بادها را بفرستد که ابرها را بر می‌انگیزد و آن ابر را ما به شهر و دیار مرده برانیم و به بارانش زمین را پس از مرگ (خزان) زنده گردانیم. حشر و نشر مردگان هم (به قیامت) همین گونه است.»

وی اظهار کرد: بهاری که ما را شادمان کند اما از خدا غافل کند در منطق قرآن نیست بلکه بهاری که دارای زیبایی است و جان های ما را شاداب می کند، نشانه ای از قیامت است.

حسینی در پایان گفت: ائمه معصومین(ع) هم بهار را ستایش کردند و ادعیه هم در این باره بیان شده که یکی از بهترین آنها دعای «حول حالنا الی احسن حال». در این دعا ما از خدا می خواهیم که با بهار تحولات عالم را مشاهده می کنیم و از او تحولات درونی را خواستاریم.    

انتهای پیام/