جامعه اسلامی معنای محروم شدن از امام را درک نکرده است

به گزارش پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه به نقل از مهر، به مناسبت فرارسیدن، سالروز میلاد قطب عالم امکان، حضرت صاحب الزمان، مهدی موعود(عج)، و تحلیل این رویداد بزرگ و جهان شمول و بررسی مناقب و سجایای این امام همام و همچنین تشریح جایگاه این روزعظیم در تاریخ و باورعالم تشیع، برآن شدیم تا با حجت الاسلام والمسلمین محمدصادق کفیل، محقق و پژوهشگر و استاد حوزه و معاون آموزشی و پژوهشی بنیاد فرهنگی حضرت مهدی(عج) گفتگویی ترتیب دهیم، که ماحصل آن را در ادامه می خوانید.

*شب نیمه شعبان

حجت الاسلام کفیل گفت: طبق اسناد تاریخی شب نیمه شعبان قبل از میلاد حضرت حجت(عج) نیز یکی از پرفضیلت ترین شب های سال بوده است. خداوند توسط حضرت جبرئیل(ع) به نبی خاتم(ص) وحی نمود که ای پیامبر(ص)، شب نیمه شعبان را زنده بدار و امتت را نیز به این کار توصیه نما؛ این توصیه خداوند به امت نبی مکرم اسلام(ص) می بایست توسط امت پیامبر(ص) نیز به یکدیگر سفارش شود و مسلمین دراین شب به شب زنده داری و نیایش بپردازند. در باب این شب پرفضیلت از وجود نورانی حضرت امیر(ع) مروی است که ایشان فرمودند: «درشگفتم از کسی که چهار شب سال را به بی تفاوتی بگذراند، اول؛ شب نیمه شعبان، دوم؛ شب عید فطر، سوم؛ شب عید قربان و چهارم؛ شب اول ماه رجب؛ حضرت امیر(ع) در این فرمایش نورانی غفلت مردم از شب نیمه شعبان را غیر قابل قبول می دانند، منظور از غفلت یعنی اینکه کسی این شب را به طور معمولی سپری نماید و آگاه نباشد که این شب چه مقدار، قدر و فضیلت دارد؛ این غفلت، نوعی حسرت از جانب امام(عج) را نیز بدنبال خواهد داشت، امام(عج) در مواجهه با این غفلت می فرمایند: این چگونه شیعه و محبی است که از برکات این شب استفاده نکرد و این شب را به راحتی سپری نمود.

وی ادامه داد: بنابراین توجه و اهتمام به شب زنده داری و نیایش در این شب بسیار تأکید و سفارش شده است. نبی مکرم اسلام(ص) در باب این شب شریف می فرمایند:«من احیاء لیله العید لم یمت قلبه یوم یموت القلوب»، یعنی کسی که در این شب به احیاء و نیایش بپردازد در روزی که قلبها می میرند، قلبش زنده خواهد ماند؛ بیداری این شب به تعبیری بیداری قلب ها و جسم ها است؛ این شب، شب رشد و وتعالی است، این شب، شب به کمال رسیدن و شکوفایی است؛ امام صادق(ع) به نقل از پدر بزرگوارشان حضرت امام باقر(ع) می فرمایند:«تمام اعمال سال یکجا درشب نیمه شعبان به امام(عج) عرضه خواهد شد»، بنا بر این روایت، شب نیمه شعبان بعد از لیالی قدر، پرفضیلت ترین شب سال خواهد بود. شب نیمه شعبان دغدغه و علاقه تمامی عرفا و سالکان در تمامی اعصار برای شب زنده داری و نیایش بوده است؛ نکته اول در باب این شب این است که به هر طریقی امکان دارد مسلمین در این شب بیدار باشند و به نیایش با خدا و امام (عج) بپردازند.

*اعمال شب نیمه شعبان

این کارشناس دینی افزود: یکی از با فضیلت ترین اعمال سفارش شده در شب نیمه شعبان اقامه نماز حضرت جعفر طیار(ع) است؛ این نمازشگرف، هدیه نبی مکرم اسلام(ص)به حضرت جعفرطیار(ع) است.نکته دیگراینکه اقامه این نماز به نیت ظهور حضرت حجت(عج) باشد و ثواب اقامه این نماز تعجیل و سهولت در فرج حضرت حجت (عج) قرار بگیرد. تعبیر حقیقی این کلام این است که عاشق زنده دل با احیای شب نیمه شعبان(عج)، فرج و ظهور امام و رهبر خود را از خداوند سبحان طلب کند. درسحرگاه نیمه شعبان اتفاق مهمی که صورت گرفته است میلاد حضرت حجت(عج) است؛ از حضرت حکیمه خاتون(س) روایت است که حضرت حجت(عج) سحرگاه بدنیا آمدند و من ایشان را از مادرشان گرفتم و به پدر گرامیشان دادم، نوزاد در آغوش پدرشان حضرت عسکری(ع) شهادتین گفتند و سلام بر اجداد خود دادند و سپس فرمودند: «خداوندا، گشایش امور دوستان و محبان من در ظهورمن است، ظهور مرا نزدیک کن.

وی گفت: اولین دعای حضرت حجت(عج)، دعا برای گشایش امور محبین و دوستارانشان بوده است با ظهور و تعجیل در فرج خودشان؛ به تعبیری امام(عج) از بدو تولد، دغدغه مردم و دوستارانشان را دارند؛ به طور طبیعی شیعه و محب واقعی نیز می بایست در شب نیمه شب با دعا و نیایش، قدمی در تعجیل فرج ایشان بردارد. گام برداشتن برای ظهور، یعنی ایجاد سنخیت برای به تلألو درآمدن عصر ظهور؛ این درحالی است که عاشق ترین عاشقان برای ظهور، خود حضرت حجت(عج) هستند.امام(عج) برای ظهور لحظه شماری می کنند و برای این عصر دغدغه و برنامه دارند.

*تعریف جامعه منتظر  

حجت الاسلام کفیل ادامه داد: درباب جامعه منتظرو برای اینکه بتوانیم درچارچوب صحیح رویکرد انتظار گام برداریم؛ حضرت حجت(عج) دردعای افتتاح که ازخود ایشان مروی است، سه گام را برای دست یابی به نقاط اصولی جامعه منتظر بیان می دارند؛ ایشان در این دعا می فرمایند:«اللَّهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَیک فِی دَوْلَهٍ کرِیمَهٍ تُعِزُّ بِهَا الْإِسْلامَ وَ أَهْلَهُ وَ تُذِلُّ بِهَا النِّفَاقَ وَ أَهْلَهُ»، کسی که می خواهد در شب نیمه شعبان برای تعجیل درفرج امام خود دعا کند و کسی که می خواهد تلألو این دوران بی بدیل را احساس کند، می بایست آگاه باشد که برای چه دوران و چه مرحله ای دارد راز و نیاز می کند، فرد شب زنده دار در شب نیمه شعبان و جامعه منتظر می بایست آگاه باشند که جامعه بدون امام و رهبر الهی، دارای چه مقدار گرفتاری و معضلات خواهد بود و چگونه است که با ظهور امام عصر(عج)، تمامی این مصائب پایان می پذیرند؛ طبق این مسئله، تنها دلیلی که رویکرد مهدی باوری و مهدی خواهی را در جامعه کم رنگ کرده و علاقه مندی به رویت عصر مهدوی را بی رمق نموده، این نکته است که هنوز حکومت الهی امام عصر(عج) برای مردم تبیین نشده است.

وی گفت: اصولاً انسان نسبت به مسائلی که از آن آگاهی دارد دغدغه و تفکر نیز دارد؛ اگر انسانها بدانند عصر ظهور، دوران عشق بازی با خداوند است و بدانند این دوران، موقعیت تازه ای است نسبت فهم و درک زندگی، قطعاً بی تابانه، انتظار ظهور حضرت حجت(عج) را می کشند و برای تعجیل دررسیدن این عصر دعا می کنند.اگر بخواهیم به طور اجمالی مناسبات عصرغیبت را تحلیل کنیم، اولین نکته این است که هنوز به طوراساسی، واقعیت و بطن دولت کریمه و نوین مهدوی برای مردم تبیین نشده است؛ این مهمترین نکته ای است که می بایست مراکز علمی و ترویجی دینی به آن بپردازند و اصول آن را برای جامعه تبیین کنند.

وی افزود: اگرمی خواهیم در چارچوب حقیقی منتظران ظهور قرار بگیریم، اولین قدم درک واقعی حکومت امام عصر(عج) در عصر ظهور خواهد بود و دومین گام همان گونه که حضرت حجت(عج) در دعای افتتاح می فرمایند «فهم دوران غیبت است»؛ جامعه اسلامی هنوز آگاه نشده است که محروم بودن از وجود امام(عج)، فقط منحصر به محرومیت از رؤیت و دیدار امام(عج) نیست، بلکه محرومیت از رؤیت امام(عج)، محرومیت از حکومت و سرپرستی ایشان است؛ مفهوم اینکه امام(عج) غایب هستند این است که، امام(عج) حکومت نمی کنند و به تبعیت این عدم حکومت، عدالت وسیع الهی ساری و جاری نمی شود؛ مهمترین دلیل غیبت امام عصر(عج) طبق روایات این است که بستر مناسب برای ظهور و حکومت الهی ایشان آماده نبوده است؛ اگرامام(عج) حکومت را به دست بگیرند جامعه توحیدی خواهد شد و این نکته ای است که می بایست به آن توجه کرد.

این کارشناس دینی در پایان گفت: حضرت امیر(ع) در فرمایشی می فرمایند:«فَلَیْسَتْ تَصْلُحُ اَلرَّعِیَّهُ إِلاَّ بِصَلاَحِ اَلْوُلاَهِ» یعنی«رعیّت اصلاح نمی شوند جزآن که زمامداران اصلاح گردند»؛ بنابراین ما می بایست به طور طبیعی برای رسیدن عصر ظهور گام برداریم چون دراین عصر است که عبودیت و توحید به معنای متقن حاکم می شوند و دنیا مملواز عدل و داد خواهد شد و در این عصر است که جوامع فرد گرا و خودگرا، به جوامع خداگرا مبدل می شوند و این نکته سرآغازی است برای برابری و عدالت فراگیر خداوندی.

انتهای پیام/