تفاوت‌های سیاسی و اجتماعی امروز با دوره امام حسن(ع)

به گزارش پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه به نقل از ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین صادقی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با اشاره به صلح‌نامه امام حسن (ع) و برخی تطبیقاتی که در دوره‌های مختلف تاریخی از جمله دوره معاصر صورت می‌گیرد گفت: اصل تطبیقات تاریخی مسئله‌ای است که در میان صاحب‌نظران تاریخ، معرکه آراء است و اختلاف نظر وجود دارد.

وی افزود: چند وقت پیش، مناظره‌ای میان دو تن از استادان تاریخ حوزه علمیه برگزار شد و یکی از آنان مخالف تطبیق تاریخ گذشته به حوادث امروز بود و دیگری موافق؛ فرد موافق معتقد بود که تاریخ برای گرفتن عبرت است و باید از حوادث گذشته عبرت بگیریم وگرنه تاریخ و مطالعه آن ارزشی نخواهد داشت.

صادقی تصریح کرد: قرآن کریم نیز در آیات متعدد بر لزوم عبرت گرفتن از حوادث گذشته که برای اقوام پیشین رخ داده است تاکید فرموده که به عنوان نمونه به اقوام فرعون، لوط و ثمود و اصحاب حجر و ایکه و … می‌توان اشاره کرد.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی بیان کرد: در مقابل این دیدگاه، صاحبنظرانی وجود دارند که معتقدند اگر معیار‌ها و ملاک‌های آن دوره تاریخی قابل تطبیق بر دوره معاصر باشد می‌توان این تطبیق را صورت داد وگرنه هر نوع تطبیقی فارغ از سنجش این معیار‌ها ممکن است درست نباشد.

صادقی عنوان کرد: آسیب تطبیق این است که اگر موضوعی را بر دوره مثلا امام علی (ع) و یا شخصیت ایشان تطبیق کنیم در مقابل کسانی هم هستند که بر معاویه و شخصیت پلید وی استناد خواهند کرد، همچنین در مسئله ظهور، حضرت حجت نیز این بحث وجود دارد و در هر دوره‌ای شاهد هستیم که برخی مدعی می‌شوند که فلان علامت ظهور ظاهر شده، ولی می‌بینیم خلاف آن رخ می‌دهد البته این نوع تطبیقات مسئله جدید و برای دهه‌های معاصر و حتی قرون کنونی هم نیست بلکه در صدر اسلام وجود داشته و پیامبر (ص) و ائمه (ع) نیز با آن روبرو بوده‌اند.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تصریح کرد: وقتی قطعنامه ۵۹۸ از سوی ایران پذیرفته شد این بحث وجود داشت و برخی آن را منطبق بر صلح امام حسن (ع) با معاویه می‌کردند، ولی برخی نیز این تطبیق را درست نمی‌دانستند.

وی به مسئله امروز اشاره کرد و گفت: در مذاکرات امروز نیز بحث از مذاکره است و نه صلح و تطبیق درست به نظر نمی‌رسد؛ همچنین شرایط سیاسی و اجتماعی امروز با دوره امام حسن (ع) تفاوت زیادی دارد، زیرا آن زمان مشکل اصلی امام در عدم همراهی مردم بود وگرنه امام حسن (ع) به همراه یاران خالص خود برای جانفشانی آماده بودند.

صادقی بیان کرد: کسانی که تعبیر مضل‌المومنین را برای حضرت به کار بردند هم کمتر از انگشتان دو دست بودند که البته تعدادی از آنان هم آمادگی خالصانه برای جنگ نداشتند و طبق تحلیل شیخ مفید از صلح امام حسن (ع) این افراد دنبال اهواء و نظرات خود بودند.

وی ادامه داد: بخشی از کسانی که در کنار امام (ع) بودند جزء خوارج بودند و نه برای دوستی با امام (ع) و مطالبه حق بلکه از روی بغض معاویه تمایل به جنگ داشتند. کسانی هم با شام بد بودند و دنبال منافع مادی خویش، ولی امروز اکثریت مردم با وجود فشار‌های اقتصادی حامی رهبری هستند و حاضرند برای زیربار ذلت نرفتن، در مقابل استکبار و در راس آن آمریکا بایستند.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با بیان اینکه در تطبیق حوادث تاریخی باید کار تحقیقی دقیقی وجود داشته باشد تصریح کرد: در عین حال تاریخ برای عبرت است و باید از آن برای امروز بهره ببریم از جمله اینکه وحدت جامعه و تبعیت از رهبری رمز موفقیت است.

این محقق و استاد حوزه بیان کرد: شخصیت ائمه (ع) و به خصوص امام حسن، اخلاق و رفتار ایشان در سخاوتمندی که در عمر خود چندبار اموال‌شان را با فقرا تقسیم کردند همچنین تلاش آن امام برای آزادسازی برده‌ها که در واقع نوعی کادرسازی برای اسلام بود همه و همه مسائلی است که باید از آن الگو بگیریم.

وی افزود: قرآن کریم پیامبر(ص) را الگوی حسنه معرفی فرموده و ائمه(ع) نیز به عنوان معصوم بعد از ایشان الگو هستند و در همه ابعاد زندگی و شخصیت می‌توان از ایشان الگو گرفت و حتی در مسایل سیاسی و اجتماعی نیز با تطبیق درست شرایط، زندگانی آن حضرات برای ما قابل تبعیت است.

صادقی با بیان اینکه اخلاق یکی از مهمترین مسائل کنونی جامعه است که به شدت به آن خدشه وارد شده و با اخلاق ائمه فاصله زیادی گرفته‌ایم گفت: امام علی(ع) حتی در میدان جنگ هم از فحش و ناسزادادن به دشمن منع فرمودند، ولی گاهی در جامعه شاهد هستیم که گروه‌های سیاسی و برخی از افراد بی اخلاقی و بداخلاقی می‌کنند؛ دروغ رو به رواج است و حتی در برخی فیلم‌هایی که از تلویزیون هم پخش می‌شود دروغ را با توریه، توجیه می‌کنند که به هیچ وجه با زندگانی ائمه (ع) سازگاری ندارد و اگر می‌خواهیم ارادت خود را به ایشان نشان دهیم راهش همین تبعیت از شخصیت والا و زندگانی درس آموز آنان است.

انتهای پیام/