کتاب «ایدئولوژی‌های سیاسی» منتشر شد

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه به نقل از برهان، این کتاب که از مجموعه کتاب های اندیشنامه جنبش نرم افزاری و حاصل تلاش جمعی از پزوهشگران اندیشکده برهان است در ۱۰۰ صفحه و در ۹ فصل، از سوی انتشارات دیدمان به زیور طبع آراسته گردیده است.

«چرا تحول در علوم سیاسی ضرورت دارد؟»، «برنامه‌ریزی برای علم سیاست، آری یا نه؟»، … «بازنگری برای ترسیم هندسه‌ی نوین سیاست» عناوین فصل های ۹ گانه این کتاب هستند.

در بخشی از مقدمه این کتاب می خوانیم: «تحول به معنای دگرگون شدن و ارتقا به معنای بالا رفتن و صعود است و آنگاه که سخن از تحول و ارتقا به میان می آید، مراد دگرگون شدنی است که رو به سوی جلو دارد و تحول در این معنا، سعی دارد تا از وضع نامطلوب موجود بهسوی وضع مطلوب حرکت نماید.

تغییر و تحول در هر حوزه همواره با مقاومت مواجه میشود و هرچه این تحول عمیقتر باشد با مقاومت بیشتری مواجه می گردد. در عین حال، یک مجموعه، علیرغم همه ی مقاومت ها، اگر خود را با نیازهای زمانی و مکانی تطبیق ندهد، توان خود را از دست می دهد و مستهلک میشود. بنابراین تحول جزئی از ذات پدیده های اجتماعی و مجموعه های اندیشه ای است. اما نکته ای که باید مدنظر داشت این است که برای ایجاد تحول در مسیر ارتقا، همواره آفت ها و آسیب هایی وجود دارد که عدم توجه به آنها، یک حرکت تحولی را از طی کردن موفق مسیر باز می دارد و مقاومت ها را افزایش می دهد.

از جمله ی این آفت ها که همواره باید مدنظر داشت عبارت اند از: اولاً باید سعی نمود تا حد ممکن نظرات و پیشنهادات متخصصین هر حوزه را دریافت کرد، ثانیاً تحول باید جامع نگر باشد و همه ی جنبه های موضوعِ تحول را در نظر گیرد، ثالثاً تحول باید عمیق، بنیادین و بر مبنای نگرشی راهبردی باشد، رابعاً تحول از روزمرگی و سطحی نگری به دور باشد و در نهایت اینکه در برنامه ی تحولی باید انعطاف تعبیه شود تا بتوان پس از پیاده نمودن یک طرح، در صورت عدم وصول به نتیجه ی مطلوب، در آن تغییراتی صورت داد.

بحث از تحول و ارتقا در علوم انسانی به صورت عام و علوم سیاسی به صورت خاص، مستلزم توجه به این آسیب هاست. علاوه بر اینکه در این علوم، از آنجا که با مقوله ی انسان سروکار داریم و افراد انسانی دارای تعلقات، نیازها، خواسته ها و اندیشه های متفاوت و متنوع هستند، لذا نمی توان یک ایده را به صورت چارچوب ثابت و لایتغیر در این علوم حفظ نمود یا به آن دیکته کرد.

علوم سیاسی به عنوان علمی که با مقوله ی دولت، حکومت، نسبت مردم با این دو مقوله، آزادی، عدالت و… سروکار دارد، با وجود دارا بودن سابقه ی یکصدساله در ایران، هنوز نتوانسته آن گونه که باید، به جایگاه شایسته دست یابد و این عدم دستیابی به جایگاه شایسته، ناشی از آسیب ها و اشکالاتی است که در این رشته وجود دارد و در کتاب «ایدئولوژی سیاسی» به برخی از آ نها اشاره کرده و برآنیم که تا این آسیب ها برطرف نشود، علم سیاست در همین حد تکرار سخنان دیگران باقی خواهد ماند.»

انتهای پیام/