بررسی تجلی فرهنگ و اندیشه ایرانی در سینمای ایران پس از انقلاب

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه، پایان‌نامه کارشناسی ارشد «بررسی تجلی فرهنگ و اندیشه ایرانی در سینمای ایران پس از انقلاب» توسط علیرضا خوشنویس نگاشته شده است.

سیدمحسن هاشمی، استاد راهنما این رساله در دانشگاه هنر تهران، دانشکده سینما و تئاتر بود.

چکیده:

اثر هنری تجلی‌دهنده افکار و اندیشه‌ها، علائق و ضمیر خالق آن است. بخش عمده‌ای از آنچه درون هر انسان می‌گذرد، وابسته به زادبوم و جامعه‌ای است که در آن متولد شده، رشد یافته و زندگی کرده است.

سینمای هر کشور، همچون دیگر هنرها، ارتباط و تعامل فراوانی با باورها و عقاید مردمی که در آن کشور زندگی می کنند، دارد. این هنر در بسیاری از کشورها با بهره‌گیری از اندیشه و فرهنگ سرزمین‌ها و از طریق بیان هنرمندانه آنها رشد کرده است.

فرهنگ و اندیشه ایرانی نیز تا کنون در برخی از فیلم‌های سینمایی ایرانی به خوبی تجلی یافته است و نمونه‌های موفقی از آثار سینمای ایران با پشتوانه این فرهنگ و اندیشه خلق شده‌اند، اما باید پرسید که ویژگی مشترک چنین فیلم‌هایی چیست؛ به بیان دیگر، چه مشخصه‌هایی در این فیلم‌ها نشان‌دهنده هویت ایرانی آنها است؟

در این پژوهش، تعریف ادوارد تایلور از فرهنگ مبنا قرار گرفته است و طبق آن، مشخصه‌های فرهنگ ایرانی در زمینه باورها، اخلاق و مراسم برشمرده شده است. سپس، این مشخصه‌های فرهنگی در فیلم‌های ساخته شده در دهه ۱۳۷۰ و ۱۳۸۰ توسط شش فیلمساز شامل علی حاتمی، داریوش مهرجویی، بهرام بیضایی، مجید مجیدی، کمال تبریزی و رضا میرکریمی جستجو شده است.

در نهایت، میزان موفقیت این فیلمسازان در تجلی دادن فرهنگ و اندیشه ایرانی بررسی شده است. این بررسی مشخص می‌کند که از میان فیلمسازان مذکور، بیشترین تجلی فرهنگ و اندیشه ایرانی در دو دهه اخیر، در آثار داریوش مهرجویی مشاهده می‌شود. همچنین، آثار سینمایی دهه ۷۰ در این زمینه موفق‌تر از آثار سینمایی دهه ۸۰ بوده‌اند.

علاقه مندان می توانند قسمتی از این پایان نامه را از اینجا ملاحظه کنند.

انتهای پیام/