به گزارش خبرنگار پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه، کتاب دارای سه بخش است. بخش اول سراسیمگی در همراهی با دانشگاه مدرن، بخش دوم سرسپردگی به دانشگاه اسلامی و بخش سوم سودای ستردن سره از ناسره در دانشگاه مدرن و دانشگاه اسلامی است.
کتاب حاضر به صورت معکوس یعنی «یک رویا و دو بستر» به کار رفته است. منظور از این تعبیر آن است که در دانشگاه ایران یک رویا وجود دارد و آن نیل به دانشگاهی تراز و مطلوب است. اما این رویا در دو بستر و دو مسیر متفاوت حرکت می کند. یک بستر و مسیر برای نیل به دانشگاه تراز، توسل شتاب زده و تقلید از دانشگاه مدرن به ویژه در شکل های معاصرتر آن است.
بستر و مسیر دوم در تکاپوی فراهم کردن دانشگاه اسلامی است. دانشگاه اسلامی نخست بیشتر با تاکید بر منش و رفتار افراد در دانشگاه و سپس با تاکید مشابه بر فکر و اندیشه که در قالب آموزش معارف اسلامی آشکار شد و سرانجام در ایده علم دینی و اسلامی کردن محتوای علوم انسانی دانشگاهی مطرح شده است.
انتهای پیام/