به گزارش طلیعه؛
نام کتاب: روششناسی علومانسانی نزد اندیشمندان مسلمان
مولفان: محمدتقی ایمان / احمد کلاتهساداتی
ناشر: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه/ ۱۳۹۲
تعداد صفحات: ۷۱۱ صفحه
قیمت: ۱۸۰۰۰ تومان
ضعف، انحطاط و وابستگی جهان اسلام در عصر حاضر، مسالهای است که بسیاری از متفکران مسلمان آن را مورد نقد و واکاوی قرار دادهاند. یکی از مهمترین دلایل این افول فکری و اجتماعی که فاروقی آن را «بیماری امت» نام گذاشته است. عدم شکلگیری علم و معرفت اسلامی است. علمی که بتواند در مقابل نظریههای رقیب، از موجودیت نظری و عملی خود دفاع کند. با نگاهی به میراث علم اسلامی و وضعیت امت، اهمیت این نکته برجسته میگردد که علم اسلامی، امری مطلوب و ممکن است که مطلوبیت آن، به نیاز حوزههای مختلف فکری، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی جهان اسلام برمیگردد. شکلگیری آن نیز با شناسایی سلسله مراتب معرفتی، چگونگی تقسیم کار معرفت و در نهایت شکلگیری «روششناسی علم اسلامی» ممکن است.
یکی از مباحث جدی که در جهان اسلام و به خصوص کشور ما مورد توجه واقع شده، بحث ایجاد دانشگاه اسلامی و به طور خاص علوم انسانیاسلامی است. این مباحث، به ظهور گفتمانهای متفاوت و متناقضی در رابطه با نسبت علم و دین با هم و چگونگی ظهور و یا عدم امکان «علم دینی» یا «علم اسلامی» منجر شده است. طرح و توسعه چنین مباحثی در ایران، هر چند بیش از همه متاثر از ظهور انقلاب اسلامی و به علت شکلگیری نظام جمهوری اسلامی است؛ اما به نظر میرسد در دیگر مناطق جهان اسلام متاثر از شکلگیری نوعی خودآگاهی فکری فرهنگی باشد که در میان اندیشمندان مسلمان شکل گرفته است.
در چند دهه اخیر نوعی خودآگاهی در میان اندیشمندانی که عمدتا در جهان غرب تحصیل کردهاند، به وجود آمده است. اندیشمندانی که تا حدودی با مبانی و جهانبینی نظریه مدرن در اشکال مختلف آن آشنا شدهاند. این اندیشمندان، با نگاهی انتقادی نسبت به مسائل مبنایی علم و معرفت غربی که مبانی سکولار دارند، موضعگیری میکنند. از همین جهت است که نوع مواجهه با علم سکولار و پیامدهای منتج از آن در میان اندیشمندان مسلمان خارج از ایران، اندکی متفاوت از راهبردهای مورد نظر در میان اندیشمندان داخل ایران است. با وجود این، هر دو قلمرو جریان فکری، هدف مشترکی را دنبال میکنند و در سطحکلان نیز از زمینه اجتماعی مشابهی تاثیر پذیرفتهاند. و …
کتاب حاضر در ۱۰ فصل تقسیمبندی شده است؛ فصل اول «ظهور جریانهای احیاگرانه فکری»، فصل دوم « اسماعیل را جا الفاروقی؛ تلفیق میراث اسلامی با میراث تفکر مدرن»، فصل سوم «سیدمحمد نقیبالعطاس؛ آموزش و پرورش و علم اسلامی»، فصل چهارم «ضیاالدین سردار و اجمالیون؛ علم اسلامی و اجتهاد»، فصل پنجم «سیدحسین نصر؛ در جستوجوی “علم مقدس” »، فصل ششم «موریس بوکای؛ ارزیابی وحیانیت قران زیر نور علم مدرن»، فصل هفتم «مسعود العالم چودری؛ پارادایم جهانی و نظام جهانی اسلامی»، فصل هشتم «ارزیابی سه مدل روششناختی از علم دینی در ایران»، فصل نهم «رئالیسم مفهومی خلاقانه؛ ارائه مدلی روششناختی از علم اسلامی» و بالاخره فصل دهم «افق و چشماندازهای نوین به علم اسلامی».