به گزارش خبرنگار پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه، پایان نامه واکاوی نسبت تربیت و ارزش بر اساس بازشناسی مفهوم «موقعیت» در نظریه اعتباریات علامه طباطبایی: دستیابی به فهمی نو از تربیت ارزش نوشته داود حسینپور(دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه تهران) روز گذشته ۴ آذرماه در دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران دفاع شد.
گفتنی است دکتر محمدرضا شرفی راهنمایی این کار را بر عهده داشتند و دکتر علمالهدی و حجت الاسلام دکتر حسین سوزنچی بهعنوان مشاور آن را همراهیکردند. همچنین داوری این طرح نیز بهعهدۀ دکتر خسرو باقری، دکتر شهین ایروانی، حجت الاسلام دکتر سعید بهشتی و دکتر محمد حسنی بوده است.
چکیدۀ طرح رسالۀ «واکاوی نسبت تربیت و ارزش بر اساس بازشناسی مفهوم موقعیت در نظریه اعتباریات علامه طباطبایی: دستیابی به فهمی نو از تربیت ارزش» را با نگارش داود حسینپور میخوانید:
آنچه امروز، برای جامعه ما حائز اهمیت است این است که برنامه تربیتی ما از سویی باید متعهد به ارزشهای اسلامی و ملی معینی باشد(باقری ۱۳۸۷، صادق زاده و همکاران: ۱۳۹۰) و از سوی دیگر نمیتوان از مواجهشدن با موقعیت مخاطبین این برنامه تربیتی بهعنوان یک واقعیت مسلم صرف نظر کرد؛ بنابراین همچنان با این پرسش رو به رو هستیم که موقعیت در یک الگوی نظری تربیت ارزش چگونه باید لحاظ گردد؟
پاسخ به این پرسش در گرو دیدگاهی است که رویکردهای مختلف نسبت مفهوم تربیت، مفهوم ارزش و مفهوم موقعیت و نسبت آنها با یک دیگر اتخاد نموده اند(هاستید، ۱۹۹۶). به نظر میرسد تعیین این نسبت بیش از همه نیازمند یافتن مبنای نظری مناسب برای تبیین منشا و مناط تکثر در ادراکات ارزشی است؛ چراکه موضع ما در مورد موقعیتمندی یا ناموقعیتمندی ارزشها بهطور منطقی به تربیت ارزش نیز سرایت خواهد نمود. ایده موقعیت و موقعیتمندی مقابل ایده جهان شمولی و اطلاق شکل گرفته است(کیتچنز، ۲۰۰۹)و به جای تمرکز بر انگاره وحدت بر انگاره کثرت دلالت دارد. اما تاریخ فکری ما به دلایل متعددی که بررسی آن خود مطالعهۀ مستقلی میطلبد بر انگاره وحدت متمرکز است و کثرت را به عنوان امر عارضی و غیرمهم تلقی نموده و حول آن اندیشه نکرده است (سفیدخوش ۱۳۹۳، مصلح ۱۳۹۳، چاوشی ۱۳۹۲).
در مقابل این رویکرد غالب، علامه طباطبایی، بهعنوان فیلسوفی متاله و زمان آگاه، با شم فلسفی و نبوغ خود ضرورت پراخت فلسفی به چیستی و چرایی کثرتهای فرهنگی و نسبیت ارزششناختی را دریافته و سعی کرده است با نگاه فلسفی خود با پدیده تکثر در ادراکات اعتباری انسان روبهرو شود(مصلح، ۱۳۹۳).
از این رو نظریه اعتباریات علامه میتواند بستر مناسبی برای یافتن پاسخی مناسب برای این دغدغه باشد. بدین ترتیب بررسی رابطه سهوجهی موقعیت، ارزش و تربیت در پرتو نظریه اعتباریات علامه طباطبایی مد نظر قرار خواهد گرفت.
بنابراین مسئله این پژوهش به این نحو قابل صورتبندی است که با توجه به مفهوم موقعیت در نظریه اعتباریات علامه طباطبایی چه نسبتی بین ارزش و تربیت میتوان ارائه نمود و براساس این نسبت چه تعریف سازواری از تربیت ارزش میتوان صورتبندی کرد که موقعیت را به نحو مناسبی در خود لحاظ نموده باشد.
انتهای پیام/