ولایت، راز سعادت بشریت است/ کارکرد مساجد تضعیف شده است

به گزارش پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه به نقل از مهر، در چهارمین روز از همایش بین المللی اندیشه های راقی نشست تخصصی «الگوی تاریخی تلاش برای گسترش اندیشه ولایت» عصر روز گذشته ۲۰ بهمن ماه با سخنرانی محمدحسین رجبی دوانی در نمایشگاه این همایش برگزار شد.

وی در ابتدای سخنانش با اشاره به اینکه صاحب ولایت، خداوند است، گفت: ولایت در اصل از آن خدا و بعد از آن هم در پیامبر(ص) تجلی دارد. پس از پیامبر هم در وجود ائمه اطهار(ع) است. ولایت در حقیقت راز سعادت و نجات بشریت است. در قرآن کریم در سوره مائده هم به این موضوع اشاره شده است. کسانی که ولایت خدا و اهل بیت را بپذیرند و مطیع آن باشند این اطاعت همه عرصه ها را شامل می شود.

وی افزود: حزب خدا همیشه پیروز، سرافراز و سربلند است. پیروی در ولایت نشان دهنده راه یافتن سعادت و جزو حزب خدا شدن و پیروزی در همه عرصه ها است، چون هم پیامبر(ص) و هم اهل بیت(ع) صاحب ولایت هستند و همان شئونی که ما برای پیامبر(ص) قائلیم برای اهل بیت(ع) هم قائلیم به این معنا که پیامبر اغوا نمی شود و کلامش مبتنی بر وحی الهی است. او از روی هوا و هوس حرف نمی زند، اما دشمنان اهل بیت(ع) در همه دوره ها کاری کردند که مردم از اهل بیت(ع) و پیامبر(ص) پیروی نکنند و چون بصیرت مردم در آن زمان زیاد نبود، دشمنان به هدفشان رسیدند.

رجبی دوانی ادامه داد: مهمترین مرکز برای نشر اندیشه در آن دوران مساجد بود. به همین دلیل هم همیشه مورد غارت و در اختیار دشمنان جهان اسلام بود. به همین دلیل امامان ما برای نماز در مسجد حاضر می شدند ولی اجازه حضور برای نشر اندیشه های خود را نداشتند. بهترین کار برای رواج اندیشه های ولایت در آن زمان داشتن سازمانی بود که افراد آن وکلای امام بودند. این اتفاق در زمان امام موسی کاظم(ع) رخ داد به این شکل که ایشان شاگردانی را تربیت می کردند و بر مبنای اندیشه های ولایی آنها را در مناطق مختلف مثل خراسان، مصر، یمن و … می فرستادند. از زمان امام کاظم(ع) تا امام عسگری(ع)، امامان ما هر کدام به نوعی زندانی شدند، چون دستگاه خلافت متوجه تاثیرگذاری آنها در جامعه شد.

وی تصریح کرد: مامون در زمان امام رضا(ع) این امام را در کاخ خود محبوس کرد تا اندیشه های ایشان نشر پیدا نکند. اگرچه امام رضا(ع) با هوش و تدبیری فوق العاده توانست از طریق جلسات بحث و مناظره ای که مأمون برگزار می کرد، حرف خود را بزند. رهبر معظم انقلاب هم در این باره گفته اند امام رضا(ع) با هوش و تدبیر فوق العاده حقایقی را که پدران بزرگوارش نمی توانستند بیان کنند با دریدن پرده تقیه از تریبون خلافت بیان کرد. مأمون هم درست وقتی این موضوع را فهمید دست به قتل ایشان زد. الان هم وقتی توجه می کنیم می بینیم که از زمان امام کاظم(ع) امامان ما عمر چندان طولانی نداشتند. به عنوان مثال امام جواد(ع) ۲۵ سال، امام هادی(ع) ۴۲ سال و امام عسگری(ع) ۲۸ سال سن داشتند. هر کدام آنها هم با اینکه در زندان محبوس بودند اما از درون زندان در برابر اندیشه های معارض مقابله می کردند. دستگاه خلافت هم هیچ گاه نتوانست حریف و مانع نشر اندیشه های امامان شود.

رجبی دوانی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به اینکه انقلاب اسلامی ایران و رهبری با الگو قرار دادن روش امامان پیش رفت، تصریح کرد: در زمان انقلاب مساجد و روحانیون مساجد مروجان سبک فکر امام(ره) بودند و پیام های امام خمینی(ره) توسط اینها نشر پیدا می کرد. هر چقدر هم به این مساجد حمله می شد و یا بسته می شدند، باز هم اندیشه های آنها ترویج می شد. آیت الله مهدوی کنی، شهید مفتح، شهید طالقانی از جمله افرادی بودند که این نقش را در مساجد ایفا می کردند، اما متاسفانه بعد از پیروزی انقلاب چون رسانه ها در اختیار دولت های وقت قرار گرفت، کارکرد روحانیت و مساجد ضعیف شد. به عقیده من اگر روحانیت و مساجد مثل زمان انقلاب با جدیت به حرکت خود ادامه می دادند، ما امروز با موضوعاتی چون تهاجم فرهنگی و نفوذ مواجه نمی شدیم. به عقیده من در این مورد متأسفانه سیستم رسمی کشور جواب نداد و سازمانها و نهادهای مرتبط مثل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آن طور که باید در این عرصه عمل نکرده است.

این پژوهشگر حوزه تاریخ گفت: انسان شناسی، ساخت اسلامی جامعه، ایجاد تمدن نوین اسلامی و اصلاح سبک زندگی، موضوعاتی هستند که اگر به درستی از طریق علمای ما فهم شود و انعکاس پیدا کند ما با بسیاری از مشکلاتی که امروز وجود دارد، مواجه نمی شدیم.

وی در پایان اظهار کرد: بهترین الگو برای گسترش اندیشه ولایت به عقیده من این است که از طریق علما و روحانیون و مساجد اندیشه ها را نشر دهیم و نهایت بهره را از حاکمیت عصر ولایت ببریم و بزرگترین دغدغه های رهبری را محقق کنیم. ولایت بعد از رحلت پیامبر(ص) تا انقلاب اسلامی هیچگاه نتوانست حاکمیت پیدا کند. درست است که امامانی چون حضرت علی(ع) و پیامبر(ص) خلیفه بودند ولی هیچگاه در زمان آنها ولایت حاکمیت پیدا نکرد، چون لازمه ولایت، اطاعت است. حالا که لطف خدا شامل ما شده و ولایت حاکمیت پیدا کرده باید از این فرصت طلایی بهره ببریم و تا می توانیم اندیشه های ولایت را نشر دهیم.

انتهای پیام/