به گزارش خبرنگار پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه، حجت الاسلام والمسلمین دکتر مهدی امیدی، دانشیار موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) و مهدی قربانی دانشجوی دکتری موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) مقاله ای با عنوان «وحدتگرایی و کثرتگرایی در فلسفه سیاسی مشاء» در شماره ۱۸ فصلنامه علمی پژوهشی سیاست متعالیه نگاشته اند که در ادامه چکیده آن از نظر می گذرد:
چکیده:
وحدت و کثرت یکی از مسائل مهم در تاریخ فلسفه سیاسی است که گرایش فیلسوف سیاسی به هریک از آنها میتواند در تمام ابعاد فلسفه سیاسیاش تأثیرگذار باشد.
در طول تاریخ، فیلسوفان سیاسی دیدگاههای مختلفی را در مواجهه با این دو مساله بیان نمودهاند. جایگاه فیلسوفان سیاسی مشاء، همچون: فارابی، ابنسینا و خواجه نصیرالدین طوسی در تاریخ فلسفه اسلامی ما را بر آن داشت تا این مساله و پیامدهای سیاسی آن را در فلسفه سیاسی مشاء بررسی نماییم.
فیلسوفان سیاسی مشاء اگرچه بر ضرورت وحدت در زندگی سیاسی تأکید دارند، ولی علاقهای برای پذیرش کثرت از خود نشان ندادهاند که مبتنیبر مبانی ایشان باشد؛ در مواردی هم که به بحث از آن پرداختهاند، معمولاً ناظر به حذف کثرت از مدینه فاضله بوده است تا پذیرش آن.
همچنین وقتی مولفههای مربوط به وحدتگرایی و کثرتگرایی نیز در فلسفه سیاسی مشاء مورد بررسی قرار میگیرد، آثار وحدتگرایی کاملاً مشهود میشود؛ بهگونهای که در مواجهه با مسائل مختلف سیاسی، مسیری را در پیش گرفتهاند که در نهایت، وحدت مورد نظر در جامعه سیاسی را محقق سازد.
علاقمندان می توان کل این مقاله را از اینجا ملاحظه کنند.
انتهای پیام/