به گزارش خبرنگار پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه، مصطفی دلشاد تهرانی یادداشتی با عنوان «نیاز همگان به عیب پوشی» نگاشته است که در ادامه از نظر می گذرد:
امیرمؤمنان علی (ع) در عهدنامۀ مالک اشتر بر بایستگی پوشانیدن عیب های مخفی مردمان تأکید کرده و به نکاتی چند در این باره توجه داده است ، از جمله : نفی عیب جویی و طرد عیب جویان ، لزوم عیب پوشی در حکومت و مدیریت ، و پاک گردانیدن آشکار شده ها ؛ و در ادامۀ این نکات دربارۀ نیاز همگان به عیب پوشی خطاب به مالک اشتر فرموده است: «فَاستُرِ العَورَهَ مَا استَطَعتَ یَستُرِاللهُ مِنکَ مَا تُحِبُّ سَترَهُ مِن رَعِیَّتِکَ: تا آن جا که می توانی زشتی را بپوشان تا آن چه را دوست داری از شهروندانت پوشیده ماند، خدا بر تو بپوشاند.»
عیب پوشی نیازی همگانی است ، زیرا هر انسانی عیب هایی پوشیده دارد که نباید آن ها تجسّس شود و آشکار گردد ، به ویژه از جانب زمامداران و مدیران . اگر انسان این حقیقت را بپذیرد که بی عیب نیست، از پرداختن به عیب های پنهانی دیگران باز می ماند و جرئت چنین گستاخی به خود نمی دهد.
در غررالحکم چنین وارد شده است: «لَا تَتَّبِعَنَّ عُیُوبَ النَّاسِ فَإِنَّ لَکَ مِن عُیُوبِکَ – إِن عَقَلتَ – مَا یَشغَلُکَ أَن تَعِیبَ أَحَدًا: در پی عیب های مردمان مباش، زیرا عیبهایی در خودت هست – که اگر خردمند باشی – مانع از آن می شود که از کسی عیب جویی کنی.»
و نیز چنین وارد شده است: «مَن أَبصَرَ عَیبَ نَفسِهِ لَم یَعِب أَحَدًا: هر که به عیب خود بینا باشد، از هیچ کس عیب جویی نکند.»
خداوند به ما توفیق فهم درست عهدنامۀ مالک اشتر و بهره بردن از آن در میدان عمل را عنایت کند. إن شاء الله
انتهای پیام/