نقش محرومیت از تربیت اسلامی در بزهکاری نوجوانان در تهران

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه، پایان‌نامه کارشناسی ارشد «نقش محرومیت از تربیت اسلامی در بزهکاری نوجوانان در تهران» توسط ذبیح الله میرمحمدی نگاشته شده است.

محمود مهدوی، استاد راهنما و ناصر سقای بی ریا، محمد حسینی استاد مشاور این پایان‌نامه در دانشگاه تهران دانشکده حقوق و علوم سیاسی بودند.

چکیده:

تربیت اسلامی به معنی شکوفا سازی و به فعلیت رساندن جمیع استعدادها در جنبه‌های گوناگون شخصیتی، براساس موازین و ضوابط الهی است.تربیت است که بستر رشد و بالندگی روحی و جسمی کودک را فراهم می کند و از طرف دیگر عوامل خطر که، زمینه بروز گناه و جرم را در کودک ایجاد می نماید، را برطرف می کند. از آنجا که رابطه تنگانگی بین مباحث پیشگیری رشد مدار و تربیت وجود دارد و به نوبه ای از اهداف مشترک این دو علم برطرف کردن خلاء های عاطفی، اخلاقی و بستر سازی برای عدم بروز رفتار خلاف توسط کودک در آینده است.
نگارنده را به انجام تحقیق در رابطه با این موضوع سوق داد.
در پیشگیری رشد مدار هدف این است که از طریق اعمال تدابیر و برنامه های که غالبا جنبه تربیتی دارند(عوامل حمایتی)خلا‌ء های فردی، عاطفی و تربیتی به وجود آمده را در کودک و نوجوان از بین ببرد و زمینه های جامعه پذیری کودک را فراهم کند که در آینده به سمت ارتکاب جرم نرود.
 متاسفانه آن بعد از انسان که توسط جرمشناسان و اندیشمندان غربی مغفول مانده است، جنبه روحانی انسان است،که باور و تقویت این بعد مانع بروز کجروی و نابهنجاری می شود.
به نظر می رسد یکی از علل ناکارآمدی برنامه های پیشگیری نیز عدم جامعیت(بعد جسمانی و روحانی انسان) آنها است، بالاخص برنامه های پیشگیری رشد مدار که غالبا جنبه تربیتی دارند و این عدم جامعیت برنامه های تربیتی باعث می شود که پیشگیری رشد مدار به هدف خود،که رفع خلاء های عاطفی و تربیتی است، دست نیابد.
 برنامه تربیتی اسلام با توجه به ویژگی های که دارد ازجمله هماهنگی با فطرت، جامعیت و … بهترین شیوه تربیتی را به انسان معرفی کرده است،که پیش از تولد کودک آغاز می شود و متناسب با سن کودک برنامه های خاصی را در نظر گرفته است.
به نظر می رسد محرومیت از تربیت اسلامی یکی از علل بروز کجروی ها در کودکان و نوجوانان است. پژوهشگر با اجرای پرسشنامه ای که در برگیرنده شاخصه های تربیت اسلامی از جمله: محبت، کرامت، خانواده، ایمان، نماز و … در جامعه آماری نوجوانان بزهکار و غیر بزهکار به این نتیجه رسید که نوجوانان بزهکار در تمام زیر مقیاس های تربیت اسلامی و نیز بطور کلی در تربیت اسلامی نسبت به نوجوانان بزهکار نمرات پایین تری می گیرند.
بنابراین می توان نتیجه گرفت نوجوانان بزهکار نسبت به نوجوانان غیر بزهکار از تربیت اسلامی محروم هستند و این محرومیت یکی از علل کجروی ها و نابهنجاری ها در نوجوانان است.
انتهای پیام/