علم دینی: مقایسه نظریه‌های مهدی گلشنی و آیت‌الله جوادی‌آملی

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه، پایان‌نامه کارشناسی ارشد «علم دینی: مقایسه نظریه‌های مهدی گلشنی و آیت الله جوادی آملی» توسط مرضیه فاخری نگاشته شده است.

مصطفی تقوی، استاد راهنما  این رساله در دانشگاه صنعتی شریف، بود.

چکیده:

علم دینی، چیستی، امکان و چگونگی راهیابی به آن یکی از مباحثی است که به‌خصوص در دهه‌های اخیر بسیار مطرح گردیده است. در این اثر، به مقایسه نظریه آیت الله جوادی آملی و دکتر گلشنی پرداخته شده است.

آیت الله جوادی آملی ابتدا جایگاه عقل و علم یقین آور را به عنوان محصول عقل، در هندسه معرفت دینی تبیین می کنند و چنین علمی را چون پرده از فعل خداوند برمی دارد، الهی می شمارند.

بدین صورت میان علم و دین از اساس تعارضی باقی نمی ماند، مگر اینکه دانشمندان ملحد بخواهند نتایج غیرتجربی از آن بگیرند. سایر تعارضات نیز ظاهری و قابل حل است.

ایشان ایراد علوم حاضر را در منقطع دیدن علل مادی از علل غیرمادی آن ها می دانند که باید رفع شود و نهایتا راهکارهایی برای اسلامی کردن علوم بیان می کنند.

مهدی گلشنی نیز باتوجه به تاریخ علم، تأثیر مبانی متافیزیکی در آن را قابل توجه می دانند و معتفدند جهان بینی توحیدی، با هدایت این مبانی، مسیر علم را به سمت الهی شدن تغییر می دهد.

از نظر ایشان، اسلام توصیه به فراگیری علوم کرده و مجاری معتبر ادراکی بشر را شناسانده است. گلشنی نهایتا، وحدت جهان بینی حاکم بر حوزه و دانشگاه را لازمه جبران مافات دوری این دو فضا از هم می شمارند و راهکارهایی برای رسیدن به آن ارائه می دهند.
این دو نظریه علاوه بر اختلاف در ادبیات، شباهت های زیادی دارند و می توانند مکمل باشند. نگارنده، پس از تبیین و نقد هرنظریه می کوشد با توجه به ادبیات هر نظریه به نقدها پاسخ دهد. نهایتا، با مقایسه ای میان دو نظریه، وجوه اشتراک و افتراق آن دو بیان شده است.

علاقه‌مندان می‌توانند قسمتی از این رساله را از اینجا ملاحظه کنند.

انتهای پیام/