عصر مهدوی(عج) سرآغاز پیدایش علوم و دانشهای گسترده خواهد بود

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه، تحلیل جایگاه منویات و تعالیم مهدوی(عج) برای دست یابی به فرهنگ و تمدنی صحیح و اصولی و همچنین تشریح آن برای جامعه مقوله ای است که پرداختن به آن، شبهات و معضلات و نابسامانی ها را به حداقل ممکن خواهد رساند. تبیین جایگاه اندیشه ای و فلسفی باورهای اسلامی و مهدوی(عج) و نیز چگونگی استحصال و اجرا سازی این دست آوردها و تعریف رویکردهای موجه و قابل قبول دراین پروسه، ما را بر آن داشت تا با حجت الاسلام والمسلمین امید درویشی، محقق و پژوهشگر و مدیرگروه سیاسی و اجتماعی مرکز تخصصی مهدویت، گفتگویی ترتیب دهیم که ماحصل آن را در ادامه می خوانید.

*لطفاً بفرمایید؛ رویکرد عصر مهدوی(عج) در برابر علوم نامتعارف و ناصحیح و به عبارتی پدیده های علمی بشری که فاقد مؤلفه های الهی و وحیانی هستند چگونه است؟ و یا اصولاً در باورمهدوی(عج) می توان به این دست یافت ها استناد کرد؟ 

نکته ابتدایی در این باب این است که طبق روایات و احادیث موثق، عصر مهدوی(عج)، شروع و سرآغاز دوره پیدایش علوم و دانشهای گسترده علمی و آموزشی در عرصه های مختلف خواهد بود. در عرصه های تکنولوژی و علمی و تحقیقاتی و صنعتی، انسان در عصر ظهور، به جایگاهی دست خواهد یافت که هرگز تا آن زمان بدان دسترسی نداشته است. این پیشرفت هرگز قابلیت قیاس با دوران قبل از ظهور را ندارد و می توان گفت که دورانی است که تا آن زمان بشر هرگز درک نکرده است. این برگ نوین درعرصه علمی به گونه ای است که تمامی دست آوردهای علمی پیش از خود را همانند قطره ای در برابر دریا قرار خواهد داد.

این دوره و عصر طلایی به خوبی در فرمایشی نورانی از امام صادق(ع) مجسم شده است. ایشان می فرمایند:«العلم سبعه و عشرون حرفا، فجمیع ما جاءت به الرسل حرفان، فلم یعرف الناس حتی الیوم غیر الحرفین، فإذا قام قائمنا أخرج الخمسه و العشرین فبثّها فی الناس»، یعنی اینکه علم و دانش دارای بیست و هفت درجه است و تمام مطالب و دانش هایی که توسط انبیاء(ع) و پیامبران(ص) آورده شده است تا زمان ظهور قائم ما(عج)، فقط در دو حرف پیشرفت خواهند داشت و برای مردم شناخته می شوند و مابقی دانش ها وعلوم که در بیست و پنج مرحله دیگر تعریف می شوند، بعد از ظهور عصر مهدوی و آغاز امامت امام عصر(عج) برای مردم و جهان مجسم و متبلور خواهند شد و در بین آنها نشر و گسترش خواهند یافت.

نکته مهم و اساسی در باور مهدوی این مطلب است که قطعاً در آن دوران طلایی و عصر نوین علمی، علوم و دانش هایی دارای اهمیت و ارزش خواهند بود که بتوانند در خدمت رشد و تعالی مادی و معنوی انسان باشند و همچنین در مسیر رسیدن کمال و سعادت و یا به تعبیری رسیدن به مقام عبودیت و بندگی، برای انسان قرار بگیرند. با توجه به این شاخصه ها می توان گفت: آن علومی که فاقد گزاره ها و تأییدات الهی و وحیانی هستند مورد استفاده قرار نخواهند گرفت و به همین علت از چرخه دانش وعلم آموزی خارج خواهند شد.

علوم در عصرمهدوی، در یک مسیر پالایش و تصفیه اساسی قرار می گیرند و آن علومی که با حکومت و بینش اساسی و جهانی عصر ظهور هماهنگ هستند باقی خواهند ماند و آن علومی که با منویات و رویکردهای عصر مهدوی(عج) هماهنگ نیستند؛ از چرخه ی علمی و پژوهشی خارج می شوند

عبارت صحیح در این مقوله این است که علوم در عصرمهدوی، در یک مسیر پالایش و تصفیه اساسی قرار می گیرند و آن علومی که با حکومت و بینش اساسی و جهانی عصر ظهور هماهنگ هستند باقی خواهند ماند و آن علومی که با منویات و رویکردهای عصر مهدوی(عج) هماهنگ نیستند؛ از چرخه علمی و پژوهشی خارج می شوند.

رویکرد عصر مهدوی(عج) در مواجهه با علوم این گونه است که، علوم دارای زاویه و تضاد با مفاهیم مهدوی(عج)، بعد از یک چرخه پالایش، دارای یک وجه اساسی و کاربردی خواهند شد. علومی که درحال حاضر دردست بشرهستند، به طور ناقص تعریف شده اند و به همین دلیل نیز به طورناقص استفاده می شوند. بشریت با تمام قدرت و توانش و در طول تمام تاریخ به دست آوردهای علمی فراوانی دست یافته است، ولی متأسفانه پاره ای از این دست آوردها در خدمت بشر قرار نگرفته و در مواقعی نیز، باعث گرفتاری و مشقت شده اند.

عصر مهدوی، در واقع عصر گزینش و پالایش همین علوم ناهنجارو ناکارآمد است. بنابراین در دوران مهدوی(عج) و عصر ظهور، تنها از مناسبات و گرایش هایی بهره برداری خواهد شد که با تکامل و تعالی انسان و جامعه هماهنگی داشته باشند و بتوانند انسان را در مسیر صحیح خود که همان بندگی خداوند است، قرار دهند.

علومی که درحال حاضر دردست بشرهستند، به طور ناقص تعریف شده اند و به همین دلیل نیز به طورناقص استفاده می شوند. بشریت با تمام قدرت و توانش و در طول تمام تاریخ به دست آوردهای علمی فراوانی دست یافته است، ولی متأسفانه پاره ای از این دست آوردها در خدمت بشر قرار نگرفته و در مواقعی نیز، باعث گرفتاری و مشقت شده اند

*این رویکرد و مواجهه درعصرغیبت و در واقع در شرایط کنونی و امروزی به چه صورتی می بایست تبیین شوند؟ آیا به تناسبات عصرغیبت در مواجهه با علوم نامتعارف دست یافته ایم؟

امروزه و درشرایط کنونی اگربتوانیم از تکنولوژی ها و پیشرفت ها، در راستای رویکرد های عصر و بینش مهدوی(عج) که همان عبودیت و بندگی خداوند و رسیدن به کمال و تعالی است، استفاده درست و بهینه کنیم، قطعاً می توان ادعا کنیم که مناسب با رویکرد جامعه مهدوی(عج)، گام برداشته ایم.

به طور نمونه در همین مباحث مرتبط با ارتباطات و تکنولوژی ها و وسایل ارتباطی که در حال حاضر همگیر و فراگیر شده است و متأسفانه برخی از جنبه های منفی آن استفاده می کنند، اگربتوانیم در مناسبات و وجوه صحیح و در راستای ترویج و توسعه فرهنگ دینی و همچنین در زمینه تشریح معارف دینی آن هم به طور جامع و کامل و ارائه آن به جهانیان استفاده کنیم، به طور قطع در مسیر منویات الهی و مهدوی(عج) حرکت کرده ایم.

در حال حاضر ارائه معارف مهدوی(عج) با پوشش و مدل مناسب و فراخور زمانه، یکی از اصول اساسی مورد نیازمعارف مهدوی در اجتماع است و در این میدان ابزار رسانه، نقش مؤثرو تأثیرگزاری بر عهده دارند

در حدیث گرانقدری از امام رضا(ع) مروی است:«فَإِنَّ النّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحاسِنَ کَلامِنا لاَتَّبَعُونا»، یعنی اگر مردم زیبایی های کلام ما را می شنیدند و می فهمیدند؛ قطعاً از ما پیروی می کردند. بنابراین اگر بتوانیم با استفاده از تکنولوژی های موجود و امروزی معارف ناب و فرمایشات گرانقدر معصومین(ع) را به جهانیان ارائه دهیم به طور قطع، رویکردهای اصولی بینش الهی و مهدوی(عج) را جامه عمل پوشانده ایم. در حال حاضر ارائه معارف مهدوی(عج) با پوشش و مدل مناسب و فراخور زمانه، یکی از اصول اساسی مورد نیاز معارف مهدوی در اجتماع است و در این میدان ابزار رسانه، نقش مؤثر و تأثیرگزاری برعهده دارند.  

*به نظرشما مهمترین و معتبرترین چالش ها و موانع در برابر پیاده سازی منویات علمی و فرهنگی و اجتماعی باورهای مهدوی(عج) در حال حاضر چه گزینه هایی هستند؟

مهمترین و شاخص ترین مانع در برابر منویات مهدوی(عج) درحال حاضر بحث خو گرفتن  ومأنوس شدن و به عبارتی رضایت داشتن از شرایط موجود است. هنوزدر جامعه امروزی و با تمام تعابیر موجود، این معنا که، زیستن و زندگی کردن و یا به تعبیری، جهان هستی بدون درک امام(ع)، چه دنیا و زیستِ مشکل و مشقت باری است، برای جامعه مشخص و معلوم نشده است. هنوز برای جامعه این معنا تبیین نشده است که این همه عیب و معضل که در جهان پیرامونی در حال وقوع است، به چه میزان از نبود امام عادل(ع) و وصی خدا(ع) متأثر است.

باید گفت: برکات وجود امام(ع) به صورت شهودی و قابل لمس برای مردم و آن هم در مقام اجرایی و اجتماعی و سیاسی و فرهنگی، مقوله ای است که هنوز مورد حس و دریافت جامعه اسلامی و مردم قرار نگرفته و به همین دلیل از برکات و نعمات این دوره بهجت انگیز غافل هستند. این غفلت و سردرگمی در مواقعی حتی به انکار و یا تخریب مباحث مهدویت نیز منتهی می شود. ناآگاهی و عدم شناخت این مقوله و فرهنگ اساسی گاهی به صورت تحریف نیز خود را نشان داده است، به عنوان نمونه، بحث انتظارمثبت را به انتظار منفی مبدل می نماید و یا انتظار پویا و روبه جلو را از حرکت باز می دارد.

برکات وجود امام(ع) به صورت شهودی و قابل لمس برای مردم و آن هم در مقام اجرایی و اجتماعی و سیاسی و فرهنگی، مقوله ای است که هنوز مورد حس و دریافت جامعه اسلامی و مردم قرار نگرفته و به همین دلیل از برکات و نعمات این دوره بهجت انگیز غافل هستند

در پاره ای از مواقع عدم شناخت صحیح و اصولی معارف مهدوی(عج)، باعث جایگزین کردن مفاهیم غلط و نادرست به جای معانی درست و صحیح اسلامی می شود. این جایگزینی سبب می شود که جامعه به جای پیروی از تعالیم ناب اسلامی و مهدوی(عج)، به دنبال جریانات منحرف و پوچ برود و در اثر این تبعیت، به جای اینکه سعادت و سلامت برای جامعه و انسان به دست آید، انحراف و گژی حاصل می گردد.

این شبهات و جریانات منحرف نماد کالبد تهی و پوچی هستند که به جای هدایت و راهنمایی انسان، بیراهه و بی حاصلی را به ارمغان می آورند. طبیعی است گناه و میل به ظواهر و نمادهای گناه باعث تاریکی افکار عمومی خواهند شد و به همین دلیل ارائه معارف مهدوی(عج) به کم رنگی می گراید.

انتهای پیام/