به گزاش پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه به نقل از ایکنا، در این شماره از فصلنامه علمی ـ پژوهشی تحقیقات کلامی مقالاتی با عناوین «بررسی اشکالهای وارد بر برهان محقق اصفهانی در اثبات خداوند(با تفکیک تقریرهای مختلف برهان)» نوشته محمد محمدرضایی، مهدی خیاطزاده، «جایگاه عقل در روششناسی کلامی علامه مجلسی» به قلم محمد عظیمی، محمد غفوری نژاد، «مفاهیم کلی از منظر میرزا مهدی اصفهانی، به خامه یوسف دانشور نیلو، عباس شاهمنصوری، «بررسی و نقد منطقی بودن مسئله شرّ»، تالیف محمدعلی عباسیان چالشتری، «تقابل توحید محمد بن عبدالوهاب با توحید قرآنی»، نگاشته قادر سعادتی، «دیدگاههای یوسف حداد درباره اتهام نصرانیت به پیامبر اکرم(ص) در ترازوی نقد» به قلم محمد مولوی، ریانه باستانیپاریزی، محسن نورایی و «چیستیِ «لطیف الکلام» و جایگاه آن در دانش کلام تالیف محمدتقی سبحانی، رضا برنجکار و محمدحسین منتظری، منتشر شده است.
در چکیده مقاله جایگاه عقل در روششناسی کلامی علامه مجلسی میخوانیم: علامه مجلسی علاوه بر محدث بودن، از متکلمان عقل گرای شیعه در دوره صفویه نیز به حساب میآید، او برای استنباط آموزههای کلامی از هر دو روش عقلی و نقلی استفاده میکند. مقاله حاضر میکوشد جایگاه عقل و روش عقلی علامه مجلسی را مورد بررسی قرار دهد. به بیان دیگر روش عقلی علامه در مواجهه با مباحث کلامی هدف اصلی این نوشتار است. او علاوه بر نقش ابزاری عقل آن را به عنوان یکی از منابع معتبر در تحصیل معارف دینی نیز میپذیرد.
علامه بسیاری از قواعد کلامی مانند حسن و قبح عقلی، قاعده وجوب اصلح و قاعده لطف را قبول دارد و بدانها استدلال میکند اما در عین حال در مواضعی از آثارش محدودیتهایی را برای عقل قائل شده است. بر اساس یافته این پژوهش، مجلسی را باید متکلمی عقل گرا دانست.
انتهای پیام/