سفری برای یافتن راز لحظه­ های روشنایی لازم است

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه، حجت الاسلام والمسلمین حمیدرضا مظاهری سیف رئیس مؤسسه بهداشت معنوی یادداشتی در مورد سبک زندگی در کانال تلگرام خود منتشر کرده است که در ادامه می آید:

چرا زندگی ما پر از غفلت است؟ چرا رنج می­ بریم؟ از تکرار خسته می­ شویم؟ و دنیا با این گستردگی و زیبایی، گاهی تنگ و تاریک به نظرمان می­ رسد؟ چرا بی­ حوصگی به سراغ ما می­ آید؟ و احساس می­ کنیم آنچه باید باشیم، یا آنچه می­ توانیم باشیم، نیستیم؟ از این چراها در زندگی ما زیاد پیش می­ آید، اما پاسخ آن کجاست؟ و راه درمان این زندگی بیمار چیست؟

این ابهام­ ها و رنج ­ها همه زندگی و تنها تجربه ما در زندگی نیست. گاهی زندگی از شور و نشاط لبریز می­ شود و آکنده از عشق و روشنایی، پر از شادی و شکرگذاری، سرشار از حضور خداوند و لطف بی­ پایان و دلربای اوست.
زندگی خالی نیست….
اما چرا این لحظه­ های روشنایی پایدار نمی ­ماند؟ چرا مثل برق می­ آید و می­گذرد؟ چطور است که آنچه را می­خواهیم ماندگار نیست و آنچه را نمی­ خواهیم بیشتر وقت­ها با ماست؟
برای کشف این معماها و یافتن پاسخ این پرسش­ ها باید یک سفر را آغاز کنی، سفری به…..
حالا نمی­ خواهم درباره مقصد این سفر چیزی بگویم، بگذار این یک راز باشد، تا خودت آن را دریابی. این سفر برای یافتن راز لحظه­ های روشنایی است. لحظاتی که در آن اوج شور و شعف و شادمانی را تجربه می­ کنی و با تمام وجود از او که این همه را به تو بخشیده است، شکرگذار می­ شوی. پی بردن به علت پدید آمدن لحظات روشنایی ما را توانمند می­ سازد، تا آن را در زندگی­مان پایدار کنیم. اینکه حقیقت لحظه­ های روشنایی را کجا خواهی یافت و در پایان این سفر به چه جایی خواهی رسید، با تو و اینکه چگونه و از کجا آغازش کنی با من، اما پیش از این باید در یک موضوع به نتیجه برسیم. چیزی که اکنون باید روشن شود این است:
آیا آمادگی این سفر را داری یا نه؟
بی­ شک این سفر، سفری بی­ نظیر خواهد بود، سفری شگفت انگیز به اعماق دانایی، سفری تحول آفرین، که تو و زندگی­ات را از نو می ­سازد. هر کس در جستجوی یک زندگی ایدآل و کامیابی ابدی است، چاره­ای ندارد غیر از اینکه روزی پا به این راه بگذارد، اما زمانی که آمادگی لازم و کافی را داشت. در غیر این صورت سفری بسیار مخاطره آمیز خواهد بود.
این سفر به همان اندازه که شورانگیز و جذاب است، خطیر و بیمناک هم هست، بهره­ ها و خطرات آن به شما بستگی دارد و من ترجیح می ­دهم در همین اول آشنایی و پیش از آغاز راه همه چیز را شفاف و روشن بگویم، تا انتخابی آگاهانه و درست داشته باشی.
نتیجۀ این سفر تحول است، تحولی به سوی روشنایی پایدار، شادمانی عمیق، آرامش بی­کران و نوشیدن از شهد گوارا و سرمست کنندۀ یاد خداوند، و یا تحولی به سوی….
و صد البته بهره­ های این سفر را به شرطی خواهی یافت که  از دستاوردهای آن استفاده کنی. در غیر این صورت شاید پس از مدتی شور و شگفتی یافته­ های این سفر فرونشیند و از این که هدایای آن را نگشوده­ ای و از آن استفاده نکرده­ ای، بیش از پیش رنج ببری.
انتخاب با توست، که از آغاز پا در این راه بگذاری، یا قدم از قدم برنداری. حالت سوم بدترین حالت است؛ اینکه تا لب چشمه بیایی و از آن ننوشی. اینکه برسی و برنداری.
ممکن است فکر کنی چطور می­شود که کسی برسد و برندارد، بیابد و نخواهد، به این ترتیب همه خطرات این سفر به حماقت مسافر مربوط می­ شود. آری همین طور است. بسیاری چنین اند و اگر تا پایان راه بیایی فاجعه ­های باور نکردنی را خواهی دید.
واقعیت این است که اگر اطمینان ندارید، بهتر است که آغاز نکنید. پیشنهاد من این نیست که از این راه صرف نظر کنید، اما اگر تشنه تحول نیستید، بهتر است همین الان این نوشته را زمین بگذارید و ادامه ندهید.
اگر مشتاق تحول هستید، اگر می­ خواهید زندگی سرشار از برکت و شادمانی داشته باشید، اگر برای زیستن در نور بی­کران خداوند بی­ تاب شده­اید، پس آماده ­اید و می­ توانید برنامه­ ها، رفتارها، ذهنیت ها، عادت­ها و ارزش­ های پوچی را که به زندگی­تان شکل داده تغییر دهید و کنار بگذارید. بی­ تردید این کار بسیار دشوار است، اما اگر آماده­ اید، دشواری درکار نیست.
برای رسیدن به لحظه­ های روشنایی و پایداری آن در زندگی یک تصمیم محکم لازم است. تصمیمی شکست ناپذیر، که نیروی رفتن تا انتهای راه را به تو بدهد. نیرویی که پایان راه با تحولی بزرگ آشکار می ­شود، در تصمیم آغاز راه نهفته است.
پس نتیجه این شد: من تو را به سفری دعوت می­ کنم که در صورت استفاده از هدایای این سفر نتیجه­ اش تحول و پایداری لحظه­ های روشنایی در زندگی است و مقصد آن یک راز است و همراهی خواهی داشت که به زودی او را به تو معرفی می­ کنم؛ اما تو با نیروی یک تصمیم شکست ناپذیر پیش بیا تا «آنچه اندر وهم ناید آن شوی.»

انتهای پیام/