درسهایی که می‌‌توان از زندگی سراسر نورانی زینب کبری(س) آموخت

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه، حجت الاسلام والمسلمین دکتر علی نصیری استاد حوزه و دانشگاه در یادداشتی به این موضوع پرداخته است که چه درس‌هایی می‌‌توان از زندگی سراسر نورانی زینب کبری(س) آموخت؟

چند درس مهم و تأثیرگذار که از زندگی سراس نورانی زینب کبری(س) که می توان آموخت را یادآور می شوم:
۱٫  برای تربیت فرزندان به این در و آن در زدن و این کلاس و آن دوره گذراندن لازم نیست. نه امکانات مدرن امروز لازم است و نه لپ تاب و تب لت و نه تلگرام و اینستاگرام؛ همان پیرایه هایی که به دور خود بسته ایم. مهم ترین رکن تربیت فرزندان، عمل و نفس پاک والدین است.
خانه علی(ع) و فاطمه(س) ساده ترین خانه و وسایل آن بی پیرایه ترین وسایل زندگی بود، آن چه که زینب را در تاریخ آن چنان نام آور کرد، جان پاک و نفَس زلال علی(ع) و فاطمه(س) بود. آری، دوصد گفته چون نیم کردار نیست!
۲٫  زندگی سراسر عاطفه و احساس نیست؛ چنان که زن را نمی توان تنها در این حصار دید. عشق و شیدایی زینب کبری(س) به سالار شهیدان و فدا کردن همه هستی در برابر این عشق و حتی شهادت دو فرزند در صحرای کربلا که آن بانو هیچ گاه به روی خود نیاورد، هرگز با حصار تنگ احساسات و عواطف قابل تفسیر نیست. معرفت و معارف دانی و دین شناسی و دین باوری آن بانو را چنین شیدای حقیقت کرد.
۳٫  می توان چنان زیست و چنان اندیشید که همه تلخی ها و ناکامی های ظاهری دنیا را که برای بسیاری سراسر زهر است، زیبا و زرّین دید.
راستی زینب کبری(س) به چه درک و درایتی از هستی رسیده بود که در کاخ پر زرق و برق دستگاه جبار یزید و سطوت چشم پُر کن و ملامت های پی در پی او، این چنین سخن بی بدیلی را بر زبان جاری کرد: «ما رایت الا جمیلا: جز زیبا چیزی نمی بینم.»
۴٫  می توان در فضای پرآشوب و پرفریب دنیا به دین و شعائر دینی طعنه زد و شادمانه با الگوهای سرمست هالیوودی حجب و حیا را کنار گذاشت و بر کوبیدن بر طبل شعار ظاهر فریب آزادی زنان، روسری را از سر برداشت و زیور و زیبایی زنانه را به تماشا نشاند، اما زینب(س) در کنار حضور تأثیرگذار در تمام صحنه های نهضت کربلا از مدینه تا شام، نشان داد که آن چه که به زن زینت می دهد و او را در چشم جهانیان بزرگ و زیبا می کند، حجب و حیاء و عفت و عفاف است، نه جلوه و جمال.

انتهای پیام/