بسیاری از رشته‌ها در حوزه علوم انسانی در کشور به مرحله کاربردی نمی‌رسند

به گزارش پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه به نقل از شبستان، علیرضا صدرا، استاد دانشگاه تهران، با بیان اینکه در هر کشور، جامعه و نظام سیاسی دولت به عنوان هیئت حاکمه وظیفه معماری علمی و عملی را بر عهده دارد، اظهار کرد: بر این اساس دولت در بخش های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی با سیاستگذاری های متناسب، زمینه های لازم را برای پیشرفت کشور ایجاد کرده و موانع را از میان بر می دارد.

وی ادامه داد: در این گستره اگر مطالبات علمی وجود داشته باشد طبیعتا جریان علمی شرایط را به بهترین شکل مدیریت می کند و خود به خود پیشبرد شرایط جامعه بر اساس نگاه علم محوری نظام می یابد اما در هر صورت این مساله ای غیرقابل کتمان است که در هر شرایطی حمایت دولت از حوزه های مختلف به ویژه مسایل علمی و به صورت خاص علوم انسانی اثر مهمی در پیشرفت آن جامعه دارد.

عضو هیات علمی دانشگاه تهران تصریح کرد: اساسا رابطه متقابل میان دولت و اندیشمندان و زمینه سازی کافی برای توسعه علم و فناوری می تواند در راستای ارتقا و پیشرفت ممالک مختلف اثرگذار باشد؛ با این مقدمه می رسیم به وضعیت کشور خودمان، در جامعه ما چه علوم انسانی و چه علوم مهندسی باید به شکلی عملیاتی در جریان اداره کشور سهم داشته باشند، اکنون مشکل ما داشتن ظرفیت های بالایی است که در عمل به کار گرفته نمی شود. گویی صرفا به دنبال مسائل نظری و ذهنی رفته ایم که معلوم نیست چه مشکلی را از کشور حل می کنند، مطلب دوم آن است که عمل ما علمی نیست، واقعیت قضیه این است که مدیریت ما علمی نیست و بیشتر عملکردی تجربه گرا در جریان است.

صدرا با بیان اینکه متاسفانه در شرایط کنونی افراد بر اساس تخصص خود به منصب نرسیده اند، بیان کرد: عمدتا مناصب مختلف را افرادی اداره می کنند که رشته تحصیلی شان تطابقی با مسئولیت شان ندارد، ممکن است یک نفر مهندس یا پزشک بسیار قابلی باشد ولی قطعا نمی توان انتظار داشت که استانداری هم بداند و تمام و کمال از عهده وظایف این مسئولیت بر آید و قطعا به دلیل عدم دانش کافی با مشکلاتی مواجه خواهد شد.

عضو هیات عملی دانشگاه تهران افزود: ما هنوز توسعه ملی را در اشکال مختلف مهندسی و ساخت و ساز می دانیم در حالی که باید باور کنیم که از این مراحل گذشته ایم و باید وارد بحث های نرم افزاری شویم، باید میان تخصص و شغل تناسب ایجاد شود، اکنون این همه دانشگاه داریم و رساله های مختلف از سوی دانشجویان ارائه می شود، اما هیچ یک از این اتفاقات مشکلی را از کشور حل نکرده است. در کشوری مثل ژاپن سیصد برابر بیشتر از ما تولید می شود و این تولیدات در داخل کشور ژاپن جذب و کاربردی می شود.

وی ادامه داد: البته در مقایسه با گذشته شرایط بهتر است ولی باید به نسبت ظرفیت ها، ضرورت ها و توان کشور زمینه سازی علمی صورت پذیرد، این اتفاق نمی افتد مگر آنکه دولت از حوزه علوم انسانی حمایت کافی را داشته باشد و در این میان به اعتقاد من شورای عالی انقلاب فرهنگی نقش مهمی را ایفا می کند.

صدرا با بیان اینکه بسیاری از رشته ها در حوزه علوم انسانی در کشور به مرحله کاربرد نمی رسد، ابراز کرد: صد سال است که در کشورمان رشته علوم سیاسی وجود دارد اما آیا توانسته ایم از این دوره به بعد نظریه ای را تولید کنیم؟ به نظر من این امکان فراهم بوده یعنی افراد توان تولید نظریه را داشته اند ولی شرایط فراهم نبوده و احساس ضرورت هم نکرده اند در نتیجه مباحث فقط در حد سوالات علمی و دانشگاهی یا در محدوده فضای ژورنالیسم مانده است. پس اگر امروز در کشورهای غربی در حوزه علوم انسانی تولید وجود دارد علت آن است که همواره دانشمندان غربی با طرح هر مساله ای به دنبال حل پرسش و مشکل جامعه بوده اند و با ارائه هر نظریه ای از سوی دولت حمایت شده اند.

استاد دانشگاه تهران در پایان خاطرنشان کرد: اگر بخواهیم نقش علوم انسانی در فضاهای مختلف اداره امور کشور ملموس شود، نقش دولت راهبردی است. باید میان دانشگاه و صنعت و سیاست های دولت هماهنگی بیشتری ایجاد شود البته مقصود من از دولت صرفا قوه مجریه نیست، همه باید دست به دست هم دهند تا جریان سازی شود.

انتهای پیام/