بررسی و تحلیل حکمت عملی در شاهنامه‌ فردوسی

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه، پایان‌نامه کارشناسی ارشد «بررسی و تحلیل حکمت عملی در شاهنامه‌ فردوسی بر اساس اخلاق ناصری» توسط  بشری عبدالله زاده بغلانی نگاشته شده است.

حسن حیدری، استاد راهنما و حجت‌الله عبدالملکی، استاد مشاور این پایان‌نامه در دانشگاه اراک، دانشکده ادبیات و علوم انسانی بودند.

چکیده:

این نوشتار به‌منظور تهیه یک چهارچوب منظم از حکمت عملی در شاهنامه است. برای رسم این چهارچوب مبنا را بر تقسیم‌بندی حکمت عملی در کتاب اخلاق ‌ناصری قرار داده‌ایم.
در این پژوهش برخلاف تحقیقات پیشینی که در زمینه اخلاق در شاهنامه صورت‌گرفته است، جامعیت بیشتری از لحاظ مطالب حکمی ملاحظه می‌کنیم و به‌جای محدودکردن موضوعات مربوط به حکمت عملی، همه نکات اخلاقی موجود در شاهنامه را یک‌جا مورد بررسی قرار داده‌ایم.
در این پژوهش به چند نکته جدید دست می‌یابیم، از جمله این‌که فردوسی قبل از تدوین کتب مستقل در حکمت، به انواع حکمت عملی حتی ریزترین نکات چشم داشته است و نکته‌ای را فرو نگذاشته است؛ حتی در مورد فضایل اخلاقی، نکات بیشتری از حکمت عملی و تهذیب اخلاق را نسبت به دیگران در شاهنامه به‌کار برده است.
آنچه در این تحقیق چشم‌گیر است تلفیق حکمت عملی یونانی و اسلامی در شاهنامه است. اما نقطه برتری حکمت عملی فردوسی بر خواجه نصیر که در این نوشتار به آن نائل شدیم، این‌است که فلسفه و حکمت فردوسی دارای صبغه‌ای دین‌گرایانه است، وی تهذیب نفس و اخلاق انسان را تحت اراده مستقیم خداوند می‌داند.
فردوسی به‌طور عمده نکات مربوط به حکمت عملی خود را دراین تحقیق برپایه سه ستون توحید و خرد و عدالت بنا نهاده است. اندیشه‌هایی را که فردوسی درمورد فضیلت عدالت و سیاست امور مملکت و خانواده (سیاست مدن و تدبیر منزل) به‌کار می‌برد بسی گسترده‌تر از نکاتی است که در کتاب اخلاق ناصری استفاده شده است.

علاقه مندان می توانند قسمتی از این پایان‌نامه را از اینجا ملاحظه کنند.

انتهای پیام/