به گزارش خبرنگار پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه، پایاننامه ارشد «بررسی علم دینی از نگاه آیت الله جوادی آملی و دکتر مهدی گلشنی» توسط ژیلا ترابی نگاشته شده است.
اعلی تورانی، استاد راهنما و زهره توازیانی، استاد مشاور این پایان نامه در دانشگاه الزهرا (س)، دانشکده الهیات و معارف اسلامی بودند.
چکیده:
نظریه علم دینی یکی از مسایل کلامی جدید در دو دهه اخیر است که در پی ظهور بن بست ها و ضعف های علم جدید، که در اثر حذف فلسفه و متافیزیک به وجود آمده است، در جهت رفع آن ها و تعارض میان علم و دین و مطرح شده است.
دکتر گلشنی به عنوان عضوی از اساتید و متخصصان علوم تجربی در دانشگاه معاصر ایران و جهان به تحقیق و پژوهش در این مساله دست زده است .
او با کنکاش در آراء و نظریات فیزیکدانان، به نقد سیر علوم تجربی در چندین دهه گذشته پرداخته و برقراری ارتباط و تعامل دوباره بین علم و دین را ضروری می داند و در همین راستا علم دینی با رویکرد میانی را ارائه می دهد.
آیت الله جوادی آملی نیز به عنوان نماینده حوزه امروز کشور و محقق علوم دینی و فلسفی با انتقاد از دیدگاه دانشمندان علوم تجربی در قرون گذشته نسبت به دین، آن را با علم معارض ندانسته و بلکه علم را یکی از منابع اصیل معرفت شناختی دین معرفی می کند و رابطه علم و دین را یک رابطه حداکثری می داند.
دکتر گلشنی و آیت الله جوادی آملی در سه محور مفهومی شامل علم، دین، تعریف علم دینی و سه قسمت که شامل ملاک دینی بودن علوم، تفکیک بین عالم و علم دینی و یکی از مراحل دینی شدن متون درسی می شود، با یکدیگر اختلاف دارند و در چند مورد یعنی رابطه علم و دین، تاثیر فلسفه در جهت گیری متافیزیکی علم، روش علم دینی، علت طرح علم دینی، وضعیت جامعه اسلامی و برنامه های کاربردی برای اجرایی شدن علم دینی با یکدیگر متفق القول هستند.
علاقه مندان می توانند چند صفحه نخست این پایاننامه را از اینجا ملاحظه کنند.
انتهای پیام/