بررسی رابطه علم و دین از دیدگاه شهید مطهری و آیت‌الله جوادی‌آملی

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه، پایان‌نامه ارشد «بررسی تطبیقی رابطه علم و دین از دیدگاه شهید مطهری و آیت‌الله جوادی آملی» توسط زینب شفوی نگاشته شده است.

ناصر فروهی، استاد راهنما و حمیدرضا سروریان، استاد مشاور این پایان‌نامه در دانشگاه تبریز، دانشکده الهیات و معارف اسلامی بودند.

چکیده:

رابطه علم و دین از مسائل کلامی جدید است و همواره از سوی دانشمندان و علماء موردبحث بوده است اینکه آیا بین علم و دین رابطه‌ای هست یا خیر و اگر باشد چه نوع رابطه‌ایست؟
آیا این دو مقوله باهم متعارض‌اند یا نسبت بین آن‌ها تباین یا تعاضد است؟ و یا با یکدیگر در تعامل هستند؟
نزدشهیدمطهری علم و دین نه‌تنها با یکدیگر تضادی ندارند بلکه مکمل و متمم یکدیگرند بدیهی است که هیچ‌کدام نمی توانندجانشین یکدیگرشوند تجربه‌های تاریخی نشان داده جدائی علم از دین خسارت‌های جبران‌ناپذیری به بار آورده است دین را باید در پرتو علم شناخت و دین در روشنایی علم از خرافات دور می‌ماند با دور افتادن علم از دین، دین به جمود، تعصب کور و راه به‌جایی نبردن تبدیل می‌شود.
علم بدون دین نیز مانند چراغی است در نیمه‌شب در دست دزد برای گزیده‌تر بردن کالا.
نزد آیت‌الله جوادی آملی؛ نزاع علم و دین محصول تصوری ناصواب از نسبت علم و دین است و بر این اندیشه استوار است که علم نقطه مقابل دین است و می‌تواند آنچه را که دین می‌گوید نفی نماید و یا اموری وجود دارد که علم آن را اثبات و دین آن را انکار می‌کند اما باید دانست علم یا عقل در برابر نقل است و نه در برابر دین و خارج از قلمرو معرفت دینی؛ بنابراین سخن از علم و دین و ترجیح یکی بر دیگری به میان نخواهد آمد.
استاد جوادی آملی با رد ادعای سکولار بودن دانش، تمام علوم را از حیث اینکه یا نقل خداوند و یا فعل خداوند را بررسی می‌کنند و دینی می‌دانند و این شبهه‌ که اگر علم، دینی باشد وقتی خطایی پیدا شد این خطا به دین برمی‌گردد، پاسخ می‌دهند که علم خطا نمی‌کند بلکه این عالم است که خطا می‌کند.
انتهای پیام/