آبشخور نظام اسلامی ما جز منابع دینی و فقهی نیست

به گزارش پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه به نقل از شبستان، عیسی کوهستانی، استاد دانشگاه علوم اسلامی رضوی  در مورد جایگاه فقه سیاسی اسلام در شکل گیری و پیروزی انقلاب اسلامی، اظهار کرد: اساسا وقوع انقلاب اسلامی به عنوان یک پدیده اجتماعی، معلول علل فراوانی بود و با وجودی که امروزه از سوی گروه ها و نحله های سیاسی و فکری ریشه های متعددی برای علت وقوع این پدیده بیان می شود، باید گفت که بن مایه اصلی این تفکر به ریشه های عمیق و کهن در اندیشه اسلامی و به ویژه فقه شیعی باز می گردد.

وی ادامه داد: بر اساس اندیشه سیاسی شیعه، حاکمیت اصالتاً و بالذات از آنِ خداست، به این معنا که حاکمیت از طرف خداوند به پیامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) تفویض شده لذا مشروعیت حکومت حضرت رسول(ص) و ائمه(ع) ناشی از تفویض خداوند به ایشان است.

کوهستانی تصریح کرد: انقلاب اسلامی شکل گرفته از فقه سیاسی اسلام است و به طور قطع آبشخور این نظام دینی و اسلامی چیزی جز منابع دینی و فقهی نیست، امام خمینی(ره) به عنوان تئوریسین و موسس این انقلاب دینی بر این باور بود که پیوند دین و سیاست، پیوندی عمیق است و این پیوند نه تنها شامل کلیات می شود بلکه جزئیات را نیز در بر می گیرد.
این پژوهشگر با اشاره به بخش هایی از سخنان امام راحل افزود: امام(ره) در جایی عنوان کرده بودند: «… اسلام را همچو بد معرفی کرده ‏اند به ما که ما هم باورمان آمده است که اسلام[را] به سیاست چه! سیاست مال قیصر و محراب مال آخوند! ـ محراب هم نمی ‏گذارند برای ما باشد اسلام دین سیاست است؛ حکومت دارد. شما بخشنامه حضرت امیر(ع) و کتاب حضرت امیر به مالک اشتر را بخوانید ببینید چیست. دستورهای پیغمبر(ص) و دستورهای امام(ع) در جنگ ها و در سیاسات ببینید چه دارد. این ذخایر را ما داریم…».
وی ادامه داد: امام خمینی(ره) در موارد مختلف همواره بر این نکته تاکید داشتند که حکومت مطلوب، حکومت پیامبر(ص) و ائمه معصومین(ع) و سپس حکومت فقه است.

استاد دانشگاه علوم اسلامی رضوی با بیان اینکه امروز این انقلاب بیش از هر زمان دیگر جایگاه خود را حفظ و خود را به دنیا ثابت کرده است، افزود: علل موفقیت گفتمان انقلاب در شرایط فعلی که دشمنان علی رغم توسل به تمام ابزارهای خصمانه نتوانسته اند خللی در حرکت این جنبش مردمی اصیل ایجاد کنند، فراوان است، یک دلیل این امر در اتکا به توان و نیروهای درونی در داخل کشور بعد از پیروزی شکوهمند جمهوری اسلامی است که سبب خودباوری ملی شده است. در زمان پهلوی و حتی در دوره حکومت های گذشته بشدت از این ویژگی ها دور بودیم و خودباوری ملی در ایران بر اثر القائاتی که از سوی مسئولان سرسپرده و خودباخته انجام شده بود به طور ملموسی کمرنگ شده بود.

این پژوهشگر گفت: واقعیت آن است که حکومت پهلوی نمادی از وابستگی و سرسپردگی به بیگانگان بود. به نحوی که به محض قطع پشتیبانی و حمایت عوامل نگهدارنده خارجی، این حکومت خودباخته سرنگون شد و نتوانست در مقابل سیل اعتراضات مردم مقاومت کند.

کوهستانی ادامه داد: دلیل دیگر برای پیشرفت و گسترش گفتمان انقلاب در جهان معاصر، رهبری آگاه، دشمن شناس و موقعیت شناس است که در قالب ولایت فقیه مطرح شده است امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری دشمن را شناختند و در برابر تاکتیک های آنان هوشمندانه عمل کردند.

وی احیا، بسط و توسعه باورها و ارزش های دینی و مذهبی توسط انقلاب اسلامی را دلیل دیگری جهت تقویت و پیشرفت روزافزون جمهوری اسلامی دانست و ابراز کرد: این ارزش ها و باورها هر کدام به تنهایی می توانند عامل شکوفایی و اعتلای یک ملت باشند. برای مثال فرهنگ شهادت، بعد از انقلاب تبدیل به یک فرهنگ متعالی شد. طبیعتا اگر ملتی باورش بر این باشد که شهادت حیات جاویدان و زندگی راستین است، همان طور که این موضوع در داخل کشور امروزه بوضوح مشهود است، در مواجهه با هر گونه خطر و تهدیدی به هیچ وجه موضعی انفعالی نخواهد داشت.

این محقق در پایان خاطرنشان کرد: چنین ملت و جامعه ای که شهادت طلبی برایش آرمانی بلند و مقدس تلقی می شود، در برابر هیچ ستمگری سر تعظیم فرود نمی آورد، این چنین است که ملت ایران بعد از گذشت چهار دهه از انقلاب هم چنان عزتمندانه و مقتدرانه در مسیر آرمان های مقدسی که بنیانگذار جمهوری اسلامی  ترسیم کردند در حال حرکت است.

انتهای پیام/