به گزارش خبرنگار پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه، پایاننامه کارشناسی ارشد «مصادر علوم اهل بیت(ع) و ائمه معصومین(ع)» توسط سلطان علی صفرزاده نگاشته شده است.
محمدرضا مصطفی پور، استاد راهنما و علی اسدی، استاد مشاور این رساله در دانشگاه جامعه المصطفی(ص) العالمیه، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، بودند.
چکیده:
رساله حاضر تحت عنوان ضمن سه فصل و مباحث مقدماتی (کلیات) با زیرمجموعههای آن این مصادر را تبیین، تحلیل، تجزیه و جمعبندی کرده است.
در سراسر این نوشتار این پرسش اساسی دنبال میشود که مصادر علوم ائمه کدامند و از کجا سرچشمه میگیرند؟ آن چه در جواب این پرسش به آزمون گذاشته میشود این است که دانش ائمه معصومین (ع) دارای مصادر نهگانه است.
از آنجا که موضوع هر پژوهش در شکل کامل آن به یکسری مباحث مقدماتی نیازمند است و بدون آنها تحقیق ناقص خواهد بود، در آغاز به مباحث مقدماتی پژوهش از قبیل بیان مساله، سوالات اصلی و فرعی پژوهش و روش تحقیق، تحت عنوان پیشگفتار پرداخته شده است.
نقش مهم امامت در هدایت انسان بهسوی سعادت و کمال دنیوی و اخروی، لزوم شناخت مصادر و منابع علوم ائمه معصومین(ع) را بهعنوان یکی از مهمترین مسائل مربوط به امامت، آشکار میسازد؛ زیرا اثبات علم آنان و تبیین منشاء آن، در استحکام مبانی شیعه و تبیین لزوم رجوع به امامان معصوم(ع) و همچنین در اثبات حجیت سنت آنان، نقش بسزایی دارد.
فرضیهای که در این پژوهش پیگیری میشود آن است که علوم ائمه اهل بیت(ع) به علم خداوند منتهی میگردد و در نتیجه سخن ائمه اهل بیت(ع) حجت خواهد بود.
ضرورت وجود امام(ع) از پشتوانه دلایل متقن و مستحکمی برخوردار بوده و امام(ع) همچنین باید دارای ویژگیهای ممتازی همچون عصمت، اعلمیت، آگاهی از کتب آسمانی پیشین و حوادث گذشته و آینده برخوردار باشد.
در مجموع، ویژگیهای امام(ع) و رهبر دینی را میتوان در چهار دسته جسمی، روانی و اخلاقی، ذهنی و علمی و خانوادگی تقسیمبندی کرد، که مدیریت، رهبری و اعلمیت از مهمترین آنها بهشمار میرود. همچنین گستره وظایف امام(ع) را اموری چون حفظ دین از بدعت، تشکیل حکومت و هدایت مردم تشکیل میدهد.
در نظام اعتقادی شیعه و همچنین از منظر قرآن، رسول خدا(ص) و حتی اهل سنت، ائمه معصومین(ع) دارای جایگاه بسیار والایی هستند. مصادر علوم اهل بیت(ع) بر اساس دلایل قرآنی، روایات و شواهد تاریخی، شامل قرآن، سنت، کتاب امیرالمومنین، مصحف فاطمه، کتاب جفر، اسم اعظم، تحدیث فرشتگان و روحالقدس، الهام، شهود و مکاشفه است.
بر این اساس، منابع علوم ائمه(ع) کاملا به علم خداوند، که همان علم لدنی است، منتهی میگردد. بدین ترتیب، سنت که شامل قول، فعل و تقریر ائمه(ع) میشود، حجت خواهد بود، و بر این اساس، زمامداری و مدیریت دین و دنیا از آن آنها بوده، و با وجود آنان شخص دیگری حق دخالت در امور مسلمین را ندارد؛ مگر اینکه به نیابت از آنان باشد.
علاقهمندان میتوانند متن کامل این پایاننامه را در اینجا ملاحظه کنند.
انتهای پیام/