غفلت از نیازهای بومی مانع تبدیل علم به قدرت و سرمایه است

به گزارش پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه به نقل از شبستان، حجت الاسلام والمسلمین دکتر یحیی جهانگیری سهروردی، استاد حوزه و دانشگاه، در مورد رابطه علم و قدرت اظهار کرد: امروزه همچنان که تافلر گفت علم قدرت می زاید و می افزاید. در این میان علم یکی از ابزارهای مهم قدرت بوده و این بسیار روشن است که با تولیدات دانشی هم می توان قدرت مقابل را تهدید کرد و هم خودمان به قدرت بزرگ دست یابیم.

وی ادامه داد: با دانش است که می توانیم سلاح های جدید تولید کرد با دانش است که می توان حتی صنعت غذایی یک کشو را تهدید کرد. این موارد عرصه هایی است که در جنگ های آینده به طور جدی مطرح است. پس علم قدرت می آفریند و می افزاید و این مساله غیرقابل انکار است. اما چه طور می شود که علم را به قدرت تبدیل کنیم؟ برای تحقق این مهم باید بیاییم نگاه خودمان را در حوزه دانشجویی و دانش اندوزی در حوزه و دانشگاه را با نگاه سرمایه ای ببینیم.

این پژوهشگر و مبلغ بین المللی اظهار کرد: دانشی که سرمایه نیفزاید به درد نمی خورد، در غرب دستگاه چاپگر جوهرافشان را بر اساس پایان نامه ریاضی محض یک ایرانی ساختند. در غرب تئوریک ترین تئوری ها نیز ناظر بر عالم کاربرد است و کاربردی ترین کاربردها نیز پشتوانه نظری دارند ولی در کشور ما هزاران سال فلسفه می خوانیم و هیچ مشکل ما را حل نمی کند. سوال من این است که کدام مشکل ما را حل کرده است؟

جهانگیری سهرودی تصریح کرد: از طرف دیگر مردم و دولت و کلا جامعه دست به کارهایی می زنند که برخی اوقات هیچ پشتوانه نظری ندارد، حوزه نظر و عمل هر کدام راه خودش را می رود و نتیجه اینکه آن تصمیماتی که در حوزه عمل گرفته می شود بدون پشتوانه نظری است و آسیب می خورد و کسانی که نظریه تولید می کنند به حوزه عمل توجه ندارند.

وی افزود: ما برای تبدیل علم به قدرت و سرمایه آفرینی علم، باید دانشگاه  و حوزه ای داشته باشیم که نیازهای بومی ما را تامین کند. سیستم آموزشی ما به جای اینکه بیاید و منابع چندین ساله یا منابع وارداتی از غرب را تدریس کند باید نیازهای بومی خودمان را پیش بینی کند.

مبلغ بین المللی با اشاره به بیانات مقام معظم رهبری(مدظله العالی) در مورد جنبش نرم افزاری گفت: تاکید ایشان ناظر بر این است که تولید علم بومی داشته باشیم و ببینیم که اکنون نیاز ما چیست و در آتیه چه نیازهایی داریم و حوزه و دانشگاه در راستای این نیازها حرکت کنند. در این صورت است که مشکلات ما با روش های علمی حل می شود و هیچ وقت با معضل بیکاری مواجه نمی شویم.

وی تاکید کرد: چندی قبل شنیدم که عنوان کردند رشته فلسفه باید تعطیل شود. نظر من این است که این رشته اگر نیاز جامعه ما را ندهد، اتفاقا باید تعطیل شود. اکنون بسیاری از پایان نامه ها در کشور وجود دارد که برای چاپ آن پول ندارند. عمر دانشجو را گرفته اند ولی می گویند به چه درد ما می خورد. اگر به دردتان نمی خورد چرا استاد ارهنما و استاد داور و دانشجو عمرش را گذاشت؟ اگر بخواهیم پایان نامه ها برایمان مفید باشد باید به موضوعات مهم و مورد نیاز بپردازیم.

جهانگیری سهروردی خاطرنشان کرد: ما باید مرکز پیوند دانش و صنعت داشته باشیم، صنعت به معنای عام، حوزه های علمیه که قبلا مراکز آکادمیک ما بودند با عنوان جامع شناخته می شدند یعنی با جامعه در ارتباط بودند. هر طلبه که از حوزه بیرون می آمد دردهای جامعه را می دید؛ ربا و احتکار را می دید و لذا حوزه های ما از پویایی برخوردار بود. امروز حوزه و دانشگاه باید از قدرت خود برای بومی سازی و صنعتی کردن دانش استفاده کنند.

انتهای پیام/