| امروز جمعه, ۱۰ فروردین , ۱۴۰۳ |
سرخط خبرها:

یادداشت؛


سه‌گانه تعهد، تخصص و تعلق/کدام‌یک در مدیریت اسلامی مهم است؟

در سالهای اخیر گویی دوگانه تخصص علمی و تعهد ایمانی به مدد الگوهای ناقص دموکراتیک غربی به سه گانه تعلق حزبی و جناحی تقلیل یافته است؛ به نحوی که این روزها نه اثری از توجه به تعهد است و نه سخنی از تخصص.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه، میثم لطیفی دانشیار دانشکده معارف اسلام و مدیریت دانشگاه امام صادق(ع) در یادداشتی به نقش حزب بازی در انتخاب مدیران جامعه که به محاق رفتن مسائلی مانند تخصص و تعهد منجر شده است، پرداخته است.

اکنون این یادداشت از نظر شما می گذرد:

روزگاری نه چندان دور همگان صحبت از دوگانه تعهد و تخصص می کردند و اینکه کدام یک اولویت دارد. آیا اگر فردی به اسلام و انقلاب متعهد بود و تخصص نداشت را می توان در مشاغل حساس به کار گرفت؟ یا باید تنها متخصصان ولو آنان که فاقد تعهد اند را بر مصدر قدرت نشاند؟

 دهه های اول انقلاب با طرح این سوال سپری شد و شاید یکی از پاسخ های ارزشمند را شهید چمران ارائه کرد که گفت فردی که از تخصص لازم برای پذیرش مسئولیت برخوردار نیست لاجرم از تعهد لازم نیز برخوردار نخواهد بود و البته تجربه دهه های گذشته نشان داد  کسی که ظاهرا تخصص علمی دارد و به اسلام و انقلاب تعهد ندارد نیز در عرصه های مهم و حیاتی کمکی اساسی به پیشبرد اهداف انقلاب نخواهد کرد و نهایتاً عطای وطن را به لقایش خواهد بخشید.

 فارغ از اینکه دوگانه جعلی تعهد و تخصص منازعه ای بین جریانات فکری و سیاسی به وجود آورد اما باید گفت که در سال های اخیر گویی دوگانه تخصص علمی و تعهد ایمانی به مدد الگوهای ناقص دموکراتیک غربی به سه گانه تعلق حزبی و جناحی تقلیل یافته است؛ به نحوی که این روزها نه اثری از توجه به تعهد است و نه سخنی از تخصص.

 سیاست زدگی، قبیله گرایی و کنار رفتن اصول و فراموشی خط مشی های ترسیمی توسط امامین انقلاب اسلامی از دلایل چنین واپس گرایی است که باید در فضایی منطقی و به دور از هیجان و برچسب زنی های خطی و سیاسی آن را تدبیر کرد و الا باید منتظر فجایع مدیریتی جدی در عرصه های متعدد اداره کشور بود که امیرالمومنین(علیه السلام) فرمود: «یستَدَلَّ عَلَی ادبارِ الدُّوَلِ بِاَربَعٍ: تَضییعِ الاُصولِ وَ التَّمَسُّکِ بِالفُرُوعِ وَ َتقدیمِ الاَراذِلِ وَ تَاخیرِ الاَفاضِلِ: چهار چیز باعث شکست دولت‌ها می‌شود: ضایع کردن اصول (مسائل مهم)، سرگرم شدن به فروع (امور کم اهمیت)، به کار گماردن آدم‌های پست و کنار گذاردن انسان‌های فاضل.» (غررالحکم، ص ۳۴۲)

انتهای پیام/

کد خبر : 51588
تاريخ ثبت خبر : 31 مرداد 1396
ساعت بارگزاری خبر : 09:17
برچسب‌ها:, , ,

دیدگاه شما

( الزامي ) (الزامي)