بزرگ‌ترین عبرت عاشورا عدم کنار آمدن حق با باطل است

به گزارش پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه به نقل از شبستان، حجت الاسلام ابراهیم بهاری با اشاره به شعار «کُلُّ یَومٍ عاشورا و کُلُّ أرضٍ کَربَلا» باشد، اظهار کرد: این جمله کوتاه معنایی ژرف دارد مبنی بر آنکه واقعه کربلا در یک روز یعنی عاشورای سال ۶۱ هجری رخ داد و غروب آن روز تمام شد اما دو نماد از آن روز به جای ماند، یکی نماد همه خوبی های عالم و دیگری نماد زشتی ها و قبایح عالم.

استاد اخلاق ادامه داد: واقعه عاشورا در نماد خیر و نماد خوبی ها جلوه حق بود و در نماد زشتی ها جلوه باطل، از این رو، عاشورا تبدیل به محک تاریخ برای تشخیص حق از باطل شد و آزادی خواهان عالم می توانند از عاشورا درس های مبنایی بگیرند و اصلا عبرت عاشورا همین است که اگر ولو به چشم بر هم زدنی در دفاع از حق اغماض کنید، ممکن است که از آن قافله حق عقب بمانید؛ همانطور که در تاریخ آمده «طرماح بن عدی» برادر «حجر بن عدی» در یک چشم بر هم زدن از قافله شهدای کربلا جا ماند در حالی که پیش از آن فداکاری های فراوانی انجام داده بود.

وی در ادامه بیان کرد: علاوه بر این، از جنبه تردید هم می توان واقعه کربلا را بررسی کرد؛ واقعیت آن است که اگر کسی بخواهد در دفاع از حق و حقیقت تردید کند هیچ نتیجه ای جز بیچارگی عایدش نمی شود، چنان عمرسعد تا هشتم محرم مردد بود که از امام حسین(ع) دفاع کند یا از یزید. او دنبال این بود که بینابین را بگیرد اما ما اصلا چنین چیزی را نداریم، نمی شود هم در جبهه حق بود و هم در جبهه باطل.

بهاری تصریح کرد: شاید بزرگ ترین عبرت عاشورایی که به کار ما می آید این باشد که جانب حق را در هر شرایطی بگیریم. در جریان عاشورا اتفاقی افتاد که طی آن حتی به «عباس بن علی(ع)» و به «علی اکبر(ع)» طمع کردند و برای هر دو نفر امان نامه فرستادند تا شاید بتوانند آنها را از «حسین بن علی(ع)» جدا کنند؛  عاشورا و واقعه سال ۶۱ هجری به ما می گوید که در آن سرزمین کوچک واقعه ای تاریخی و جانسوز خ داد ولی اکنون جای جای دنیا کربلا است چون همیشه هم حق و هم باطل هست و این دو همواره در تقابل با یکدیگر قرار دارند.

پژوهشگر سیره اهل بیت(ع) ابراز کرد: امام حسین(ع) فرمودند: «وَ مِثْلِی لا یُبایِعُ لِمِثْلِهِ» (همچون منی با چون او (یزید) بیعت نمی کند). این سخن بدان معناست که هیچ وقت انسان حق طلب نمی تواند کنار باطل قرار گیرد ولو به قدر لحظه ای، لذا باید این عبرت را بگیریم و آگاهی داشته باشیم که حق همیشه هست و باطل هم همیشه هست و همه جا عرصه نبرد حق و باطل است و هر لحظه و هر روز هم این تقابل صورت می گیرد؛ گاهی به شکل نرم و گاهی به شکل سخت و فیزیکی.

وی در بخش دیگری از مباحث خود در مورد برخی افراد که دیدگاه بینابینی در دفاع از حق دارند، تاکید کرد: برخی به دلیل کج فهمی از دین و تفاسیر شخصی با نگاه مقطعی و جناحی و موضوعی به عاشورا می نگرند و بر این باورند که حق به مرور زمان کهنه و یا جای آن با باطل عوض می شود، به عبارت دیگر، جای شهید و جلاد عوض می شود.

این محقق ادامه داد: مقاومت همیشه هست و هرگز نمی تواند با باطل کنار بیاید، شاید با باطل آتش بس کند ولی هرگز افکار باطل را نمی پسندد، چنان که امام حسین(ع) ۱۰ سال در مقابل معاویه سکوت کرد اما با او  کنار نیامد؛ سکوت امام(ع) به معنای تایید رفتار معاویه نبود، امام(ع) در مکاتباتی که داشت شاید بیش از ۵۰ نامه به معاویه و برخی سران نوشت و در نهایت وقتی که بنی امیه جنگ را آغاز کردند حضرت(ع) به دفاع برخاست.

وی گفت: بنابراین جامعه اگر بناست که به سمت حقیقت هدایت شود، باید به این مساله توجه کند که هرگز راه وسطی نیست، در قرآن هم آمده حزب خدا و حزب شیطان، یعنی مردم یا اهل شکر هستند یا اهل کفر. اینکه جامعه ای بخواهد هم این طرف را داشته باشد و هم آن طرف نتیجه می شود مثل آنانی که غروب عاشورا به کربلا رسیدند و دیدند که امام حسین(ع) شهید شده است، شکر کرده و گریه کردند. سوال کردند چرا شکر و چرا گریه؟ پاسخ دادند شکر که ما در ریختن خون حسین(ع) دخیل نبودیم و گریه هم از این جهت است که بالاخره پسر پیامبر(ص) کشته شد؛ این روش باطل است.

بهاری در پایان خاطرنشان کرد: قرآن به کسانی که اهل صبر و دفاع از حق هستند، وعده نجات می دهد.

انتهای پیام/