نقش ارتکاز در تفسیر متون دینی؛ انواع و روش‏‌های کشف آن بررسی شد

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه به نقل از روابط عمومی مرکز ایده‌پردازی و نوآوری در علوم انسانی اسلامی(منا)، سی و ششمین نشست از سلسله نشست‌های ایده‌پردازی و نوآوری در علوم انسانی اسلامی (نشان) توسط ایده‌پرداز حجت‌‏الاسلام و المسلمین محمدتقی اکبرنژاد با موضوع» نقش ارتکاز در تفسیر متون دینی؛ انواع و روش‏های کشف آن» و با حضور اصغرآقا مهدوی و حجت‌الاسلام سعید رجحان اعضای هیئت علمی دانشگاه امام صادق (ع) ۲۲ اردیبهشت ماه در دانشگاه امام صادق(ع) برگزار شد.

در ابتدای این جلسه مهدی موحدی بکنظر مدیر نشست و عضو کمیته علمی منا) من خیرمقدم به مهمانان، هدف از برگزاری این نشست‌های علمی را شناسایی و حمایت از ایده‌پردازان جوان در حوزه علوم انسانی اسلامی دانست.

حجت‏‌الاسلام والمسلمین اکبرنژاد، استاد حوزه و دانشگاه در تبیین مسئله از ارتکازات طرفین گفتگو به ویژه شنونده کلام به عنوان یکی از پرکاربردترین قرائن یادکردند.

مقصود از ارتکاز «هر نوع تلقی و فهمی است که طرفین گفت ‏وگو، پیش از آغاز سخن، نسبت به مسائل مرتبط با آن دارند». ارتکاز از آن جهت مهم است که هر انسانی پیش از اینکه وارد گفتگو شود، دارای تجربه و فهمی از اشیاء، رفتارها و حقایق پیرامون خود است.

 این تجربه و فهم ممکن است صحیح یا غلط باشد اما گوینده ناچار با مخاطبی با این ذهنیت سخن می‏‌گوید. بنابراین نمی‌‏توان از ارتکازات او غقلت کرد.

ایده‌پرداز در ادامه بیان کرد حال با توجه به این نکته باید گفت در راستای اجتهاد به معنی‏‌الاعم، نیاز به یک توان تفسیری بالا از متن دینی وجود دارد. در این بین اصول فقه متعارف با محوریت امر و نهی خود را درگیر در مباحث الفاظ همچون عام و خاص، مطلق و مقید و … کرده است.

اما باید توجه داشت درک ما از متن دینی در آن زمان بدون توجه به ضوابط ارتکازی هر عصر موجب می‌‏شود تا برخی از قرائن لازم برای فهم بهتر متن از دست برود. یکی از مهم‌ترین این قرائن، ارتکازات است که به عنوان بخشی از آن چیزی است که به زبان نمی‌‏آید اما در تجربه زندگی هر زمانی وجود دارد.

این استاد حوزه و دانشگاه در ادامه به احصاء انواع ارتکازات، روش تشخیص ارتکازات مخاطبین وحی و برخی مثال‏‌های مطرح در ذیل این موارد پرداختند. برخی از مهم‌ترین این انواع روش‌‏ها عبارتند از: گرایش‏‌های طبیعی، عمل بر اساس ظواهر امور، فهم و تجربه عقلایی، استبعادات عقلی، ادبیات شریعت و اقتضائات زمان و مکان.

در ادامه حجت‌‏الاسلام سعید رجحان به عنوان یکی از اساتید داور به ارائه نکات خود پیرامون این ایده پرداخت.

وی مبحث قدر متیقن در مقام تخاطب را به عنوان یکی از سرفصل‎‏های شبیه به این موضوع مطرح کردند و در ضمن این نگاه به ارتکاز را مخالف همه زمانی متون مقدس مطرح کردند.

اصغرآقا مهدوی، استاد داور نشست، نیز به ریشه‏‌دار بودن این موضوع در علم اصول اشاره کرد.

اکبرنژاد در پاسخ به این انتقادات، شباهت این موضوع با مباحث مطرح شده در اصول را رد نکرد اما اشاره کرد که این موضوع برای اولین بار در این قالب بسط داده شده است و البته دلالت‏‌های مترتب بر نگاه این‌گونه به ارتکاز است که به طور معمول در اصول فقه متعارف به آن توجه نمی‌‏شود.

انتهای پیام/