در این پژوهش، با برجسته ساختن نگرش رهبرمعظم انقلاب اسلامی ایران به عرصه روابط بین‌الملل، به تحلیل گفتمانی گفتار سیاسی ایشان پیرامون رابطه با دولت آمریکا پرداخته شده است.
نگارنده کتاب حاضر، معتقد است گفتمان استکبارستیزی امام خامنه‌ای (مدظله العالی) در عرصه روابط بین‌الملل، با تکیه بر دو ایده «استقلال – آزادی» و نفی «سلطه‌جویی – سلطه‌پذیری»، دولت ایالات متحده‌ی آمریکا را به مثابه غیریت خود در رأس نظام سلطه تعریف و شناسایی می‌نماید.
همچنین ارائه شواهد نظری و تجربی این پژوهش در قالب دقایق گفتمانی، به تبیین و تحلیل چرایی‌های تاریخی و هویتی بی‌اعتمادی رهبری انقلاب ایران نسبت به رابطه ایران با ایالات متحده پرداخته است؛ به‌نحوی‌که امتناع اعتماد به دولت آمریکا را اعلام می‌دارد.
این مهم آن چیزی است که در غالب تصمیم‌سازی‌ها و اقدامات در طول سه دهه گذشته مغفول مانده و مورد بی‌توجهی نخبگان سیاسی و دولتمردان ایالات متحده‌ی آمریکا قرار گرفته است؛ حال آنکه اعتماد رمز تعامل است.
در این رابطه، با اتکا به چارچوب نظری جیمز روزنا، به تحلیل چشم‌انداز رابطه‌ی ایران با آمریکا پرداخته شده است.