اقتصاد مقاومتی راه نفوذ و تسلط دشمن بر جامعه اسلامی را می‌بندد

حجت الاسلام والمسلمین حسن آقانظری شاهرودی، رئیس پژوهشگاه حوزه و دانشگاه در گفت و گو با خبرنگار پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه؛ در خصوص ماهیت و چیستی اقتصاد مقاومتی اظهار کرد: اقتصاد مقاومتی، اقتصادی است که درون زا و برون نگر باشد به این معنا که قدرت اقتصادی از درون بجوشد و در عین حال نگاهی نیز به بیرون داشته باشد و ارتباط اقتصادی از جهت صادرات و واردات، در صحنه تجارت خارجی را مورد توجه قرار دهد.

این کارشناس اقتصادی ادامه داد: به عبارت دیگر اقتصاد کشور به گونه ای پایدار شود که وابسته به ماده خام و فروش آن به ویژه نفت نباشد؛ بلکه اقتصاد به گونه ای تعریف و سیاستگذاری شده باشد که به طور مثال ماده خام نفت را بتوانیم به کالاهای متعدد تبدیل کرده و ارزش افزوده آنرا افزایش داده و از سوی دیگر نگاه بیرونی به این موضوع داشته و بتوانیم زمینه فروش کالاهای تولیدی را تا حد امکان داشته باشیم.

نظری با تاکید بر اینکه در حقیقت اقتصاد مقاومتی به گونه ای است که وابستگی ما را به بیگانگان قطع می کند، افزود: همچنین این اقتصاد موجب می شود قدرت تولید داخلی افزایش یافته و از سوی دیگر ارتباط های خارجی در پرتو آن متوازن شود، به گونه ای که صادرات ما نسبت به واردات، افزایش چشمگیری داشته باشد.

وی با بیان این که اقتصاد مقاومتی به نوعی وابسته به اقتصاد اسلامی است و این نگاه درون آن وجود دارد، تصریح کرد: همان طور که اقتصاد اسلامی وابستگی جامعه را به بیگانگان و به یک کالای مشخص را بر نمی‌تابد تا در نتیجه جامعه آسیب پذیر شود، اقتصاد مقاومتی نیز بر این رویکرد تکیه و تاکید دارد و به گونه ای تعریف می شود که از نظر سیاسی و اقتصادی روابط باید به صورتی تنظیم شود که کشور با هر تحریمی دچار تنش و تکان نشود.

مولف کتاب «نظریه پردازی در اقتصاد اسلامى» ابراز کرد: خداوند در آیه ۲۹ سوره فتح، مدیریت اقتصادی جامعه ای را که پیامبر(ص) بر آن حکومت می کردند را این گونه توصیف می کند: «مَثَلُهُمْ فِی التَّوْرَاهِ وَمَثَلُهُمْ فِی الْإِنجِیلِ کَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ یُعْجِبُ الزُّرَّاعَ؛ این صفت ایشان است در تورات و مثل آنها در انجیل چون کشته ‏اى است که جوانه خود برآورد و آن را مایه دهد تا ستبر شود و بر ساقه‏ هاى خود بایستد و دهقانان را به شگفت آورد». در واقع این اقتصادی که نظام مدیریتی رسول اکرم (ص) بر آن استوار بود، از درون می جوشد و رشد و پیشرفت و عدم وابستگی به همراه دارد و جامعه را بر خود متکی می کند.

وی اضافه کرد: اقتصاد مقاومتی نیز که از اقتصاد اسلامی سرچشمه می گیرد، در پیِ ریشه کن کردن فقر و تنگناهای مادی با تکیه بر منابع و تولیدات داخلی با برنامه ریزی صحیح است به گونه ای که راه نفوذ و تسلط دشمن بر جامعه اسلامی را از طریق ایجاد تنش و تحمیل سیاست های خود می بندد.

این کارشناس اقتصادی در ادامه توضیح داد: در حقیقت اقتصاد مقاومتی سیاستگذاری های همه جانبه و دقیقی را در پیش می گیرد که ضمن تاکید بر خود اتکایی کشور، تولیدات ملی را افزایش داده و در گام بعد با سیاستهای مبتنی بر صادرات محصولات داخلی، شرایط مناسبی را برای افزایش درآمد ملی و کاهش فقر و وابستگی به دیگران فراهم می کند.

رئیس پژوهشگاه حوزه و دانشگاه ابراز کرد: بنابراین معنای اقتصاد مقاومتی این است در کنار سیاستگذاری های یادشده، در آموزش نیروهای انسانی به گونه ای عمل کنیم که قدرت تولید داخلی افزایش پیدا کند.

وی همچنین در تشریح تفاوت اقتصاد ریاضتی با اقتصاد مقاومتی بیان کرد: اقتصاد ریاضتی قابل مقایسه با اقتصاد مقاومتی نیست؛ در اقتصاد ریاضتی سیاست بر این است مصرف و رفاه کاهش یافته و جامعه ای که دچار کمبود و فقر شده، با این فقر خود بسازد و کنار بیاید اما اقتصاد مقاومتی با رویکرد و سیاستِ «با فقر بساز و فقر پیشه باش»، تناسب و سنخیتی ندارد.

مولف کتاب «مبانی فقهی اقتصادى» در پاسخ به این سوال که آیا در اقتصاد قرآنی، نشانه هایی از تاکید بر شاخصه های اقتصاد مقاومتی وجود دارد، گفت: بله! آیات متعددی را پیرامون این موضوع می توان در قرآن کریم یافت که تکیه بر این مساله دارد از جمله خداوند در آیه ۶۱ سوره هود می فرماید: هُوَ أَنشَأَکُم مِنَ الأَرضِ وَاستَعمَرَکُم فیها؛ او خدایی است که شما را از زمین آفرید و شما را مامور به آباد کردن آن ساخت.

رئیس پژوهشگاه حوزه و دانشگاه در ادامه به آیات دیگری در این زمینه اشاره کرد و گفت: آیه ۱۱۲ سوره نحل نیز بر همین مساله اشاره دارد، آنجا که خداوند می فرماید: «و ضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً قَریَهً کانَت ءامِنَهً مُطمَئِنَّهً یَأتیها رِزقُها رَغَدًا مِن کُلِّ مَکان فَکَفَرَت بِاَنعُمِ اللّهِ فَاَذقَهَا اللّهُ لِباسَ الجوعِ و الخَوفِ بِما کانوا یَصنَعون؛ خداوند (برای آنان که کفران نعمت می کنند) مثلی زده است: منطقه آبادی که امن و آرام و مطمئن بود و همواره روزیش از هر جا می رسید اما به نعمتهای خدا ناسپاسی کردند و خداوند به خاطر اعمالی که انجام می دادند، لباس گرسنگی و ترس را بر اندامشان پوشانید.» این آیه جدا از آن که گرسنگی و ترس و ناامنی را به سبب کفران نعمت و ناسپاسی آن آبادی بیان می‌کند، به اهمیت امنیت و آرامش اجتماعی در توسعه و شکوفایی اقتصادی نیز اذعان دارد.

رئیس پژوهشگاه حوزه و دانشگاه در پایان با بیان این که نظام اقتصادی اسلام تنها در صدد رفع نیازهای ضروری بشر نیست، تصریح کرد: بلکه این نظام رفاه عمومی و تأمین حیاتی آسان که در ضمن رشد و توسعه حاصل می‌شود را نیز در نظر دارد و اهدافی همچون اقتدار اقتصادی، ایجاد رفاه عمومی و فقرزدایی و ایجاد امنیت، را پیش رو قرار داده و در حاکمیت سیاسی اسلام، برتری اقتصادی مسلمانان را خواستار است: «و لَن یَجعَلَ اللّهُ لِلکفِرینَ عَلَی المُؤمِنینَ سَبیلا».

انتهای پیام/